Młocki

Młocki h. Prawdzic, na Mazowszu, później m.in. w Prusach, na Litwie i Wołyniu. Są jednego pochodzenia z Sarbiewskimi. Ich rodowym gniazdem są dobra Młock, parafia Malużyn, dawny pow. płocki, obecnie pow. Ciechanów.

Ścibor Młocki, podsędek czerski, podpisał dekret przeciwko heretykom 1525 r. Stanisław i Zygmunt, dziedzice wsi Młock 1554 r. Karol, podstoli ciechanowski 1649. Jan, skarbnik czerski 1644. Wojciech, cześnik płocki 1660. Jan Andrzej, podczaszy płocki 1695. Stanisław, wojski zakroczymski, chorąży warszawski 1709, podkomorzy i starosta zakroczymski 1710. Kazimierz, sekretarz królewski, podczaszy bracławski 1724, stolnik wyszogrodzki. Michał, starosta i pułkownik zakroczymski 1713, deputat na Trybunał koronny 1723. Fabian, cześnik zakroczymski 1749. Józef, podstoli czerski 1733, dziedzic dóbr Kasztów, Białobłota, Arciechów i in., w 1730 r. otrzymał wójtostwo we wsi Modlin. Tadeusz, otrzymał 1771 r. od ojca swego starostwo zakroczymskie, a 1772 r. wójtostwo w mieście Serocku i sołectwa we wsiach Wrony i Gołuchy; komisarz cywilno-wojskowy ziemi zakroczymskiej 1792.

Liczni Młoccy byli posłami na sejm, podpisali elekcje: Jan z ziemią ciechanowską 1632 r. i Ludwik 1632 r. z woj. płockim, a 1669 r. z ziemią różańską; Piotr 1648 r. z ziemią ciechanowską, Andrzej, Jan, Paweł i Piotr 1669 i 1674 r. z woj. płockim, Stanisław i Mikołaj 1669 r. z ziemią ciechanowską; Ludwik, z ziemią różańską, i Stanisław z ziemią warszawską 1674 r.; Paweł z ziemią warszawską i Paweł z woj. płockim 1697 r. Kazimierz, 1733 r. z woj. płockiego, Michał z ziemią zakroczymską, a Józef, z woj. bełskim; Tadeusz, Jakub i Franciszek, 1764 r. z ziemią zakroczymską.

Młoccy herbu Prawdzic zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski. Z nich: 1 kasztelan 1783 — 1796.

Genealogia
(osób: 37)

• ALEKSANDRA Symfrozyna Monika Młocka h. Prawdzic, voto Załuska (ok. 1791-po 1830), c. Jakuba i Barbary Wodzińskiej; ur. parafia Wodynie, pow. Siedlce (MK Wodynie); m. (28 IX 1818 Wodynie) Tomasz Wacław Jan hr. Załuski h. Junosza (ok. 1796-9 V 1849), s. Wincentego i Anny Grzybowskiej h. Prus II; wg Bobrowicza, miałby polec poczas wyprawy na Moskwę w 1812 r. (Nies. t. 10/489-492); ślub w parafii Wodynie, miejscowość: Wodynie, uwagi: on kawaler lat 22, ona panna lat 27 (MK Wodynie); dzieci: 1. Franciszek (ok. 1820-7 XII 1892), żona: (1852 Jeziórka) Emilia Daszewska (ok. 1830-po 1852), c. Franciszka i Eleonory NN. (MK Jeziórka); 2. Anna (ok. 1820-po 1850), mąż: Wincenty Elżanowski (ok. 1820-po 1850); 3. Ludwika (ok. 1830-po 1857), mąż: (15 II 1857 Joniec) Antoni Michał Danielski (ok. 1830-po 1857), s. Jana i Rozalii Maciejowskiej; ślub w parafii Joniec, pow. Płońsk, miejscowości: Popielżyn, Zawady (MK Joniec) – Załuscy.
 

• STANISŁAW Młocki h. Prawdzic (ok. 1793-po 1837), s. Jakuba i Barbary Wodzińskiej, dziedzic dóbr Hołowienka i Grodzisko, w pow. siedleckim; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r.; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. z herbem Prawdzic, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski; ur. parafia Klembów, pow. Mińsk Mazowiecki (Urus.; Sęcz.); ż. (4 VIII 1819 Wodynie) Anna hr. Załuska h. Junosza (ok. 1800-po 1821), c. Wincentego i Anny Grzybowskiej h. Prus II; ślub w parafii Wodynie, pow. Siedlce, miejscowość: Wodynie, uwagi: on kawaler lat 26, ona panna lat 19 (MK Wodynie); dzieci: Emilian.

 

Źródła: Bork. Sp. 256; Kos. t. 1; Krzep. Prus. t. 2/204; Nies. t. 6/425-426; Sęcz.; Urus. t. 6/155-157.