Sienicki

Sienicki h. Bończa, vel Siennicki, w ziemi chełmskiej, pisali się z Bończy (dawniej „z Bończe”), z Wojsowic i z Sienicy.

Ta ostatnia wieś, dziś mająca nazwę Siennica, leży w gminie i powiecie Krasnystaw, w woj. lubelskim. Właściwie są to trzy wsie tej nazwy: Siennica Różana, S. Królewska i S. Nadolna in. Wierzbięta. Według artykułu w Słowniku Geogr. Król. Polskiego, Bończe Sieniccy mieli wyjść z Sennicy Różanej. Niesiecki także wymienia Jakuba Sienickiego h. Bończa, dziedzica na Sienicy Różanej. Zaprzeczają temu nowsze opracowania, wg którch w tejże Siennicy Różanej dziedzicami byli Boryszowscy vel Borzyszowscy h. Poraj.

Kilku Sienickich sprawowało mandat posła na sejm. Mikołaj Sienicki, słynny mówca sejmowy 1550-1578, wielokrotny marszalek Izby poselskiej, podkomorzy chełmski, starosta tarnogórski (Nies.). Posłowie i elektorzy: Władysław z Bończy, deputat ad pacta conventa, z woj. bełskiego 1669; Paweł z Bończy, z woj. wołyńskiego 1674; Wespazjan z Bończy, podsędek buski, z woj. bełskiego 1674 (Elekt.). Jan, podstoli buski 1684. Kazimierz, podczaszy chełmski 1686. Bogusław, stolnik chełmski 1690. Jedna gałąź Sienickich była wyznania kalwińskiego (Kon.). Z nich: 2 kasztelanów w latach 1470 — 1550.

Sieniccy herbu Bończa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski.

 

• FRANCISZKA Siennicka h. Bończa (1767-1822), prawd. córka sędziego ziemi bielskiej; zamieszkała Szepietowo, pow. Wysokie Mazowieckie 1795 (MK Szepietowo); m. (6 II 1794) Józef Szepietowski h. Ślepowron (1764-1827), poseł na sześciu sejmach, wnuk ze strony matki Wacława Jeruzalskiego, posła niegdyś ziemi bielskiej, zwolennika Karola XII, co objawił przy elekcji Stanisława Leszczyńskiego; dzieci: 1) Franciszek Stanisław Szepietowski (8 X 1795-6 VI 1829), ur. Szepietowo, zm. Warszawa (MK Warszawa: św. Jan; Kur. Warsz.), żona: (1823 Warszawa) Hilaria Hilara Święcka h. Ślepowron (ok. 1805-23 III 1860), c. Tomasza i Ewy Hornowskiej (Ornowskiej), zm. Warszawa, poch. 27 III 1860 Cm. Powązkowski, katakumby, 21 VI 1860 jej zwłoki spoczęły w gr. rodz. (Kur. Warsz.; Cm. Pow.); 2) Kazimierz Aleksander Narcyz Szepietowski (1797-1845), żona: Józefa Budziszewska h. Grzymała (ok. 1801-po 1845).

 
• JAN Sienicki, Siennicki h. Bończa (2 I 1799-ok. 1864), s. Antoniego i Barbary Sochockiej; praprawnuk Wespazjana, podczaszego chełmskiego, posła na sejm w 1676 r.; jego brat został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski (Szl. Król.; Sęcz.); ur. parafia Unieck, pow. Płońsk, chrz. 1799 (MK Unieck); ż. (1823 Zgliczyn) Ewa Magdalena Chotkowska, Chodkowska (ok. 1805-po 1865), c. Andrzeja i Julianny Kosickiej (w innym akcie: Kęsickiej); w aktach także: Chodkowska; ślub w parafii Zgliczyn Kościelny, obecnie pow. Mława, gmina Radzanów, miejscowość: Wieluń (MK Zgliczyn); 2v. (1865 Unieck) Franciszek Chądzyński (ok. 1800-po 1865), s. Tomasza i Marianny Chodupskiej, ślub w parafii Unieck, uwagi: wdowcy (MK Unieck).
 

Źródła: Bork. Sp. 391; Elekt. t. 1/325, t. 2/203; Kon. 275; Kos. t. 1; Nies. t. 8/352-353; Pap.; Sęcz.; Szl. Król.; SGKP t. 10/563-564; Żern. t. 2/336.


Sienicki h. Krzywda, vel Siennicki, na Mazowszu, w ziemi nurskiej. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu w 1584 r. Niektórzy przypisują im błędnie herb Lubicz. Gniazdem rodu jest wieś Siennica, dawniej Sienica (Szenica), siedziba parafii i gminy, obecnie w pow. Mińsk Mazowie-cki.

Anna, ks. mazowiecka, nagradzając zasługi Stanisława Sienickiego (vel Siennickiego) h. Krzywda, łożniczego przy Stanisławie i Januszu, ostatnich ks. mazowieckich, wydała w 1526 r. przywilej na  założenie na obszarze wsi Siennicy miasta, mającego się zwać Janowo, na prawie chełmińskim. Nadanie to potwierdził Zygmunt w 1527 r. Kościół parafialny drewniany p. w. św. Jana Chrzciciela założyli Sieniccy a biskup poznański Latalski wydał akt erekcyjny. W 1603 r. według wizyty Goślickiego stała przy kościele kaplica z grobami Sienickich, istniała także szkoła. Obecny kościół pochodzi z 1692 r. Po Sienickich dobra przeszły w ręce Rudzińskich h. Prus III. Kazimierz Rudziński (vel Rudzieński), wojewoda mazowiecki, założył w Siennicy kościół i klasztor reformatów w 1750 r., fundacji dokończył syn jego Michał. Obaj spoczywają w grobach kościelnych. Po Rudzińskich posiadali Siennicę Dłużewscy a po nich Bogusławscy (SGKP).

Jakub i Tomasz Sieniccy, posłowie ziemi nurskiej i elektorowie króla Michała w 1669 r. Jacek, burgrabia grodzki nurski, podpisał elekcję 1733 r. z woj. mazowieckim, a Jan, sędzia kapturowy nurski, z woj. ruskim. Aż 35 Sienickich, posłów ziemi nurskiej, podpisało elekcję Augusta II w 1697 r. Paweł Sienicki, kasztelan czerski, żonaty z Teresą Oborską. Józef Sienicki, wojski mielnicki 1778. Z tej rodziny: 1 kasztelan — 1711.

Sienniccy herbu Krzywda zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

Genealogia
(osób: 61)

 

• BOLESŁAW Wincenty Gabriel Sienicki, Siennicki h. Krzywda (ok. 1815-1887), s. Wincentego i Marianny Chwalibóg, urzędnik Królestwa Polskiego, rachmistrz w wydziale skarbu rządu gubernialnego radomskiego 1848; w aktach także: Siennicki; wylegitymowany ze szlachectwa w Król. Polskim 1848 r. z herbem Krzywda, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki (Szl. Król.; Sęcz.); zm. Kielce (MK Kielce: św. Wojciech); ż. (ok. 1840) Konstancja Niewiadomska (ok. 1820-1897); zm. Kielce (MK Kielce: Katedra); dzieci: Władysław, Stanisław, Stefan.
 

• JÓZEFA Marianna Julianna Sienicka h. Krzywda (ok. 1805-po 1840), c. Wincentego i Marianny Chwalibóg; zamieszkała 1824 r. Strojnów-Moczydła, parafia Pierzchnica, pow. Kielce; ur. Osiny, parafia Pierzchnica (MK Pierzchnica); m. (1822 Pierzchnica) Wincenty Jakub Ignacy Czerkiewicz h. Pięciopiór (ok. 1790-po 1840), s. Mikołaja i Agnieszki Krauze, urzędnik w Kielcach; właściciel dóbr Strojnów-Moczydła, parafia Pierzchnica, pow. Kielce; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. z herbem Pięciopiór (Bon.; Urus.; Szl. Król.; MK Pierzchnica); zapowiedź i ślub w parafii Pierzchnica, miejscowość: Osiny (MK Pierzchnica); dzieci: Marianna Katarzyna Tekla (ur. 1824 Strojnów-Moczydła), Arkadiusz, Józef, Antoni – Czerkiewiczowie.

Źródła: Bork. Sp. 391; Elekt. t. 1/325-326, t. 2/203; Kos. t. 1; Nies. t. 8/353; Pap.; Sęcz.; Szl. Król.; SGKP t. 10/564; Żern. t. 2/336; Wikipedia: 1.