SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
gromadzenie oraz analiza danych
dostęp do aktualnej bazy - kontakt
pobierz pliki za darmo
- download files for free



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Dni - Dżu. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Dni - Dżu. Pokaż wszystkie posty

środa, 23 września 2009

Dolaczko

Dolaczko h. własnego, rodzina siedmiogrodzka, przybyła do Polski wraz z królem Stefanem Batorym. Polski indygenat, wraz z nadaną przez króla wsią Puszkarze w woj. grodzieńskim, otrzymała 9 II 1580 r. Nadania oraz indygeant potwierdził król Stanisław August 20 XII 1794 r.
Herb ich przedstawia — w polu czerwonym, zwróconego w lewo rycerza w bogatym płaszczu, opartego o działo, w prawej ręce lont zapalony trzymającego; w hełmie pięć piór strusich.

sobota, 27 września 2008

Dorflinger

Dorflinger, Jerzy feldmarszałek wojsk elektora brandenburgskiego, został przez niego mianowany baronem, a indygenat polski otrzymał 1685; umarł bezpotomny. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Dobrzeński

Dobrzeński von Dobrzeniec, od r. 1744 baronowie czescy, mieli indygenat w Prusach Zachodnich. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Dobruski

Dobruski h. Radwan, rodzina pochodzenia polskiego na Śląsku, baronowie czescy od r. 1702. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Dobeneck

Dobeneck (Dobenek) h. własnego, stara rodzina w Prusach Zachodnich, otrzymała w 1837 tytuł baronowski bawarski, zatwierdzony w Królestwie Pruskim. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

piątek, 26 września 2008

Bertrand de Domballes

Bertrand de Domballes, baronowie francuscy, indygenowani w Rzeczypospolitej 1768.
Ignacy otrzymał tytuł baronowski w Królestwie Polskim 1819 — 1825, na zasadzie danego mu indygenatu polskiego w 1768, w którym wymieniono, że pochodzi z rodziny francuskiej mającej tytuł baronowski. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

środa, 24 września 2008

Dulfus

Dulfus h. własnego, rodzina miejska warszawska, otrzymała nobilitację polską r. 1768, a indygenat w Królestwie Pruskim r. 1772; z tej familii Stanisław pułkownik wojsk polskich, został mianowany baronem państwa francuskiego r. 1813, a ten tytuł został mu przyznany w Królestwie Polskim r. 1822. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

niedziela, 21 września 2008

Dyhrn

Dyhrn h. Doliwa, rodzina śląska pochodzenia polskiego, otrzymała tytuł hrabiowski czeski w 1655 r., a w 1697 r. hrabiowski państwa rzymskiego; jedna jej linia spokrewniona z wygasłą rodziną Czettritz dołączyła do swoich jej herb i nazwisko. 

Dohna

Dohna h. własnego, hrabiowska rodzina w Prusach Wschodnich, posiadała indygenat w Prusach Zachodnich. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

niedziela, 14 września 2008

Duchnicz

Duchnicz, rodzina książęca niewiadomego pochodzenia, na Wołyniu, cytowani w Metryce Litewskiej r. 1528. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Drohicki

Drohicki, rodzina książęca niewiadomego pochodzenia; tego nazwiska i tytułu Jan ksiądz, kustosz krakowski, rektor akademii krakowskiej 1401 (cytowany w dziele Łętowskiego Biskupi i Kanonicy krakowscy). Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

sobota, 13 września 2008

Duda

Duda, rodzina książęca, niewiadomo jakiej gałęzi i herbu, byli na Wołyniu w XVI stuleciu.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Drucki

Drucki h. Druck, gałąź książąt Halickich lub Galickich, rozdzieleni na kilka linii biorących nazwy od swych działów: Horski, Lubecki itd.; linia tytułująca się Druckimi bez dodatku istniała w Rosji jeszcze w XIX w. i tam posiadała zatwierdzony tytuł książęcy.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Dorohobuski

Dorohobuski, v. Dorohobuzki, książęta gałęzi wielkich książąt Twerskich, przeszli w końcu XV stulecia pod panowanie wielkich książąt moskiewskich. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

poniedziałek, 11 sierpnia 2008

Dołmat-Isajkowski

Dołmat-Isajkowski h. Prus I z odmianą, v. Isaykowski, na Litwie i na Wołyniu, właściwe ich nazwisko Dołmat, a przydomek Isajkowski; z nich 1 biskup, i 1 kasztelan 1651—1670.
Odmiana w herbie polega na tym, iż noszą w klejnocie skrzydło strzałą przeszyte.

• JAN Dołmat-Isajkowski, s. Jana, kasztelan smoleński.
• FRANCISZEK Dołmat-Isajkowski, biskup smoleński.
Źródło:
Kos. I; Nies.; Żych. I 214.

Drucki-Horski

Drucki-Horski h. Druck, rodzina książęca szczepu Ruryka na Litwie, gałąź książąt Druckich, wygaśli w pierwszej połowie XVIII stulecia; z niej 1 kasztelan 1652.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

czwartek, 7 sierpnia 2008

Dzik

Dzik h. Doliwa, rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan 1430 — 1436. 

Dzięcielski

Dzięcielski h. Jastrzębiec, na Mazowszu; z nich 1 biskup 1825—1831. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dziewanowski

Dziewanowski h. Jastrzębiec, na Mazowszu i w Prusach Zachodnich; z nich 2 kasztelanów 1697-1772. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Dzierżykraj

Dzierżykraj h. Nałęcz, jedna z najdawniejszych, lecz już w połowie XV stulecia wygasła rodzina wielkopolska, za czasów piastowskich używała tytułu hrabiów (Comes) na Człopie; z niej 2 wojewodów i 3 kasztelanów 1110—1300. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.