Dolaczko h. własnego, rodzina siedmiogrodzka, przybyła do Polski wraz z królem Stefanem Batorym. Polski indygenat, wraz z nadaną przez króla wsią Puszkarze w woj. grodzieńskim, otrzymała 9 II 1580 r. Nadania oraz indygeant potwierdził król Stanisław August 20 XII 1794 r.
Dobruski h. Radwan, rodzina pochodzenia polskiego na Śląsku, baronowie czescy od r. 1702. 
Dyhrn h. Doliwa, rodzina śląska pochodzenia polskiego, otrzymała tytuł hrabiowski czeski w 1655 r., a w 1697 r. hrabiowski państwa rzymskiego; jedna jej linia spokrewniona z wygasłą rodziną Czettritz dołączyła do swoich jej herb i nazwisko. 
Drucki h. Druck, gałąź książąt Halickich lub Galickich, rozdzieleni na kilka linii biorących nazwy od swych działów: Horski, Lubecki itd.; linia tytułująca się Druckimi bez dodatku istniała w Rosji jeszcze w XIX w. i tam posiadała zatwierdzony tytuł książęcy.
Dołmat-Isajkowski h. Prus I z odmianą, v. Isaykowski, na Litwie i na Wołyniu, właściwe ich nazwisko Dołmat, a przydomek Isajkowski; z nich 1 biskup, i 1 kasztelan 1651—1670.Drucki-Horski h. Druck, rodzina książęca szczepu Ruryka na Litwie, gałąź książąt Druckich, wygaśli w pierwszej połowie XVIII stulecia; z niej 1 kasztelan 1652.
Dzięcielski h. Jastrzębiec, na Mazowszu; z nich 1 biskup 1825—1831. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.
Dziewanowski h. Jastrzębiec, na Mazowszu i w Prusach Zachodnich; z nich 2 kasztelanów 1697-1772. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.
Dzierżykraj h. Nałęcz, jedna z najdawniejszych, lecz już w połowie XV stulecia wygasła rodzina wielkopolska, za czasów piastowskich używała tytułu hrabiów (Comes) na Człopie; z niej 2 wojewodów i 3 kasztelanów 1110—1300. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.
Posty
Komentarze
