Engeström

Engeström h. własnego, rodzina szwedzka nobilitowana 1751, otrzymała indygenat polski 1791 r., a tytuł hrabiowski szwedzki 1814 r. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Eulenburg

Eulenburg h. własnego, w Prusach Zachodnich, otrzymali w 1786 r. tytuł hrabiowski pruski. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Ebszelwicz

Ebszelwicz h. własnego, vel Ebszelwitz, Epselwitz, właściwie Oebschelwitz, w Małopolsce, rodzina niemiecka indygenowana w 1768 r. Z niej 1 kasztelan 1829. 

Herb Ebszelewiczów przedstawia w polu błękitnym koguta srebrnego z piórami w ogonie, naprzemian białymi i czarnymi. W szczycie hełmu bez korony, w zawoju błękitno-srebrnym dziewięć gałeczek z różą i dwoma liśćmi — w wachlarz. Labry błękitne podszyte srebrem. 

Źródła: Kos. t. 1; Bon. t. 5/223.

Epinger

Epinger h. Epinger, w Prusach Zachodnich, rodzina wygasła w XVII stuleciu; z niej 1 kasztelan 1484. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Elżanowski

Elżanowski h. własnego, z Elżanowa w woj. chełmińskim, gdzie są notowani w aktach 1363 r., w dawnych Prusach Zachodnich. Z nich: 1 kasztelan 1636.

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Eliaszewicz

Eliaszewicz h. Gejsz vel Eljaszewicz, Eliasiewicz, Eliasewicz, mają przydomek „Gedigold", rodzina żmudzka; z niej 1 biskup 1630—1633.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.