Petrino

Petrino h. własnego, rodzina wołoska indygenowana w Galicji; z niej Jan został baronem austriackim w 1836 r.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Palubicki

Palubicki v. Palbitzki, Pałubicki?, rodzina kaszubska, uzyskała tytuł baronowski szwedzki 1675 r.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Paul-Sellonf

Paul-Sellonf, v. de Paul-Sellonf; Paweł rodem Szwajcar, otrzymał tytuł baronowski z dodatkiem herbowym od króla Stanisława Augusta 1772.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Pahlen

Pahlen h. własnego, rodzina inflancka, otrzymała tytuł baronowski szwedzki w r. 1799, a na początku XIX stulecia tytuł hrabiowski rosyjski; z niej Piotr podpułkownik rosyjski otrzymał indygenat polski w r. 1775.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Paczyński

Paczyński h. Topór, rodzina polskiego pochodzenia na Śląsku, pisała się z Tęczyna (von Tenczyn), otrzymała w r. 1702 tytuł hrabiowski czeski.
Źródło: Kos. I.

Piwnicki

Piwnicki h. Lubicz (odm.), rodzina pruska, osielona później także w innych województwach. Jedna gałąź w 1844 r. otrzymała tytuł hrabiowski pruski. 

Używali przydomku von Leibitz, który miał być jej nazwiskiem, zanim w XVI wieku od wsi Piwnice przyjęli nazwisko Piwnicki. 

W XVII i XVIII wieku należeli do zamożnych rodzin szlacheckich woj. chełmińskiego i posiadali m.in. majątki Zelgno, Wapno i Galczewo. 

Stanisław, podwojewodzi chełmiński, a syn jego Krzysztof, administrator żup wielickich w 1624 r. Michał (zm. 1845), biskup łucki i żytomierski. Ignacy, szambelan pruski, został hrabią pruskim, lecz umarł bezpotomnie.

Odmiana herbu — w koronie, między dwiema trąbami myśliwskimi, herb Lubicz jak na tarczy.

Genealogia
(osób: 35)

• ADOLF Stanisław Teodor Piwnicki h. Lubicz (1809-po 1840), s. Stanisława i Julianny (Julii) Karnkowskiej, powstaniec listopadowy 1830/31, radca dyrekcji ubezpieczeń; absolwent wydziału prawa i administracji Uniw. Warszawskiego; w aktach także: Stanisław Teodor Adolf Piwnicki (Urus.; R. Gerber: Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny. Wr. 1977; Szkoła Kaliska; MK Warszawa: św. Jan); ż. (1833 Warszawa) Marianna Natalia Cellary h. Sulima (ok. 1810-po 1840), c. Dominika Piotra i Ludwiki Pikard (Picardi); w aktach także: Maria Cellari; ślub w parafii św. Jana (MK MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Gustaw, Zygmunt, Adolf, Antoni.

• JULIANNA Julia Piwnicka h. Lubicz (1807-po 1828), c. Stanisława i Julianny (Julii) Karnkowskiej; ur. Rościszewo, pow. Sierpc, chrz. 1807 (Urus.; MK Rościszewo); m. (1828 Rościszewo) Antoni Borzewski h. Lubicz (ok. 1800-po 1828), s. Ludwika i Salomei Nałęcz h. wł.; ślub w parafii Rościszewo, miejscowość: Rościszewo (MK Rościszewo).

Źródła: Dw. Teki; Kos. t. 1; Nies.; Ostr. nr 2609; PSB t. 26/605; Urus. t. 14/52-54.

Paskiewicz

Paskiewicz h. Radwan odmienny, hrabia erywański, książę warszawski; Jan, syn Teodora, generał feldmarszałek rosyjski i namiestnik w Królestwie Polskim, otrzymał w 1831 r. tytuł księcia warszawskiego z rozciągnięciem tego tytułu na całe Imperium Rosyjskie i Królestwo Polskie.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Paalsknis

Paalsknis h. Leliwa, wywodzą się po kądzieli z książąt tatarskich, potomków Tamerlana; zatwierdzenie tytułu książęcego uzyskali w 1800 r. od deputacji wywodowej gubernii kowieńskiej, dowody przecież, jakie złożyli tego pochodzenia, są więcej jak wątpliwej autentyczności.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Piński

Piński h. Brodzic, notowani w aktach m.in. w Wielkopolsce. 

Plemięcki

Plemięcki h. Poraj odmienny, wygasła rodzina w Prusach Zachodnich; pochodziła od niemieckch hrabiów von Assavenlöwen; z niej 1 kasztelan 1603 — 1605.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Pilecki

Pilecki h. Ciołek, na Mazowszu, pisali się z Pilicy in. Pilcy. Gniazdem rodu jest Pilica w pow. grójeckim, dawniej w woj. sandomierskim. W r. 1576 Andrzej i Franciszek Ciołkowie płacą tu od 2 łanów, a Hieronim też od 2 łanów (SGKP). Pochodzą od Wiganda Ciołka, kasztelana czerskiego 1436 r., przez jego syna Andrzeja, wojewodę mazowieckiego, którego syn Krzysztof pisał się z Pilicy; właściwie przecież dopiero Hieronim, wnuk tego Krzysztofa, a syn Aleksego, wojskiego czerskiego 1537 r., oraz Andrzej Frąc i Krzysztof, synowie Piotra, a wnukowie Aleksego, wzięli, w końcu 1600 r. nazwisko Pilecki (Urus.). 

Pilchowski

Pilchowski h. Rogala, vel vel Bibersztein-Pilchowski, Pilichowski, stara i zamożna w XV i XVI stuleciu rodzina mazowiecka. Pisali się z Pilichowa. Z nich: 1 biskup, 3 wojewodów i 3 kasztelanów w latach 1372 — 1590.

Pierzcha

 

Pierzcha h. własnego, właściwie von Pirch, na Śląsku i w Prusach Zachodnich; z nich 1 wojewoda 1480.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Piaskowski

Piaskowski h. Junosza, dawniej Pieskowski, w woj. łęczyckim. Wymienia ich Paprocki w 1584 r. 

Piaseczyński

Piaseczyński h. Lis, v. Piasoczyński, zamożna rodzina ukraińska, wygasła w 1699; z niej 2 wojewodów i 1 kasztelan 1631 — 1691.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Piasecki

Piasecki h. Janina, stara rodzina małopolska, pisali się „z Piaseczna”, a później także „z Piasków”. W XV i XVI wieku używali przydomków (imionisk?): Swat i Traska.

Pfelsdorf

Pfelsdorf h. Pfelsdorf, stara i zamożna rodzina niemieckiego pochodzenia w Prusach Zachodnich; z niej 1 wojewoda i 1 kasztelan 1466.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Pękosławski

Pękosławski h. Abdank, Skuba-Pękosławski, Pakosławski, Pankosławski, stara rodzina małopolska, w woj. sandomierskim. Używali przydomku Skuba, który jest dawną nazwą herbu Abdank.

Pełka

Pełka h. Radwan, w Małopolsce; z nich 1 kasztelan 1762 — 1777.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Parzniewski

Parzniewski h. Paparona, wygasła rodzina mazowiecka; z niej 1 kasztelan 1656.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.