de Metrocharite

de Metrocharite, Helena i jej dzieci, otrzymali w 1780 tytuł baronowski od króla Stanisława Augusta.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Melling

Melling, indygenowani w Polsce 1775, tytuł baronowski nadał im król August II w 1720.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Margelik

Margelik, baronowie austriaccy; z nich Jan Wacław, wiceprezes sądu krajowego w Galicji otrzymał indygenat galicyjski 1788.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Maydel

Maydel h. własnego, rodzina inflancka, baronowie szwedzcy w r. 1693.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Melliorucci

Melliorucci, Dominik dziedzic dóbr Wola Więcławska i jego syn Jerzy archidiakon łucki, tudzież Mikołaj i Piotr pełnomocnik papieski w Londynie, otrzymali w r. 1726 tytuł hrabiowski z powiększeniem herbowym, od króla Augusta II.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Melin

Melin h. własnego, otrzymali godność hrabiowską państwa rzymskiego w r. 1696, indygenowani w Polsce w r. 1676.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Medem

Medem, rodzina inflancka, otrzymała tytuł hrabiowski austriacki r. 1779.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Manuzzi

Manuzzi h. własnego, rodzina hrabiowska włoska, w r. 1773 otrzymała indygenat polski.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Manteufel

Manteufel h. własnego, v. Manteuffel, stara rodzina niemiecka; dwie jej gałęzie osiedliły się w Prusach Zachodnich i Inflantach; otrzymała w r. 1708 baronowski, a w 1719 hrabiowski tytuł państwa rzymskiego.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Malzahn

Malzahn h. własnego, znakomita rodzina pomorska, baronowie państwa rzymskiego r. 1530, czescy w r. 1534, hrabiowie czescy w r. 1728, a hrabiowie państwa rzymskiego w r. 1728, jedna linia zamieszkiwała w Królestwie Polskim i otrzymała w r. 1824 zatwierdzenie tytułu baronowskiego.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Malikbaszyc

Malikbaszyc, rodzina książęca pochodzenia tatarskiego, byli na Litwie w XVI stuleciu, cytowani w Metryce Litewskiej 1528.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Meżecki

Meżecki, gałąź książąt czerniechowskich, na początku XVI wieku przyjęli poddaństwo w. ks. moskiewskich.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Meczeński

Meczeński, gałąź książąt smoleńskich, wyemigrowali do państw moskiewskich w końcu XV stulecia.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Michowski

Michowski h. Rawicz, v. Mychowski, stara rodzina małopolska, używała w epoce piastowskiej tytułu hrabiów (comes), wygasła w XVIII stuleciu; z niej 1 wojewoda i 5 kasztelanów 1259 — 1451.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Miaskowski

Miaskowski h. Bończa odm. (in. Bończa II), vel Miastkowski, rodzina senatorska w Wielkopolsce. Wywodzą się od Tworzyjańskich vel Tworzyańskich z Tworzyjanic herbu Bończa, z których jeden od posagu żony zaczął się pisać Miaskowskim. 

Mężyński

Mężyński h. Kościesza, właściwie Mężeński, dawniej także Manżyński, Manżeński, w większości drobnoszlachecka rodzina na Mazowszu, Podlasiu, Wołyniu, w Wielkopolsce i Prusach. 

Mężyk

Mężyk h. Wieniawa, rodzina śląska osiedlona na Rusi Czerwonej; wygasła w początkach XVII stulecia; z niej 1 wojewoda 1434 — 1436.

Mełdzyński

Mełdzyński h. Mełdzyński, rodzina pochodzenia niemieckiego w Prusach Zachodnich, właściwe jej nazwisko von Alden-Standen; z niej 2 kasztelanów 1730 — 1737.

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Melsztyński

Melsztyński h. Leliwa, stara i magnacka lecz już w końcu XV stulecia wygasła rodzina, jednego pochodzenia z Tarnowskimi herbu Leliwa; za czasu Piastów używała tytułu hrabiów (comes); z niej 2 kasztelanów krakowskich, 1 wojewoda i 1 kasztelan 1329 — 1438.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Mączyński

Mączyński h. Świnka, w woj. sieradzkim, pisali się z Mącznik; z nich 4 kasztelanów 1724 — 1780.

• JAN Mączyński, wydał "Lexicon Polono Latinum" w 1564 r.
• JAN Mączyński, podkomorzy wieluński.
• KAZIMIERZ Mączyński, kasztelan konarski sieradzki.

Źródła: Kos. I; Żych. I 160.