Iwiński

Iwiński h. Łodzia, rodzina wielkopolska, jednego pochodzenia z Tomickimi herbu Łodzia, i dlatego pisali się z Tomic, a dziedziczyli na Iwnie. Gniazdem ich jest prawd. wieś Iwno k/ Kostrzyna i Pierzchna.

Igelstrom

Igelstrom h. własnego, nobilitowani w Szwecji w r. 1645, otrzymali tytuł baronowski od króla Augusta III w 1739 r., indygenowani w Polsce 1768; jedna linia otrzymała tytuł hrabiowski saski 1792.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Igelström

Igelström h. własnego, nobilitowani w Szwecji 1645, mianowani baronami przez króla Augusta II w 1739, indygenat polski otrzymali w 1768; jedna linia uzyskała w 1792 tytuł hrabiowski saski.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Iliński

Iliński h. Lis, Józef August, pisarz wielki koronny (polski), rzeczywisty tajny radca i senator rosyjski otrzymał tytuł hrabiowski austriacki w r. 1779.
 
Źródło: Kos. I.

Izbiński

Izbiński h. Poraj v. Izbieński, z Izdebna w pow. kcyńskim; osiedleni na Kujawach. Z nich: 1 biskup 1545 — 1553.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Iłowski

Iłowski h. Prawdzic, na Mazowszu; z niej 1 wojewoda, i 3 kasztelanów 1540—1641. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Ilinicz

Ilinicz h. Korczak, v. Illinicz, stara i zamożna rodzina rusko-litewska w XVI stuleciu, pisali się hrabiami na Mirze. Jedna jej linia otrzymała w 1555 tytuł hrabiowski Państwa Rzymskiego, lecz zgasła w 1569 r. Z tej rodziny: 2 ministrów 1522 — 1569.
Ich potomkowie istnieli jeszcze w XIX wieku w Mścisławskiem, jakkolwiek główna magnacka gałąź wygasła już w XVI stuleciu.

• JAN Ilinicz, rotmistrz król. 1454 r. w bitwie pod Chojnicami, gdzie się dał pojmać, by uratować króla Kazimierza.
 
• KRZYSZTOF Ilinicz, s. Jana, marszałek nadworny litew., starosta lidzki.
 
• JERZY Ilinicz, s. Feliksa, marszałek litewski, starosta brzeski, kowieński i lidzki, hrabia na Mirze, Czarnawczycach i Białej; otrzymał tytuł hrabiego Państwa Rzymskiego na Mirze w r. 1555, lecz umarł bezpotomny w 1569.
 
Źródła: Kos. I; Nies.; Żych. I 210.