Winkler

Winkler h. Wilczewski (in. Trzy radła), rodzina pochodzenia austriackiego, przybyła do Polski w 1641 r. i osiadła w Wielkopolsce. Otrzymali indygenat na sejmie grodzieńskim 1726 r.

Źródło: Żych. I 74.

Wilkowski

Wilkowski h. Gryf, w województwie poznańskim; są jednego pochodzenia ze Studzińskimi vel Studzieńskimi i Ujejskimi herbu Gryf, a pochodzą zapewne od Jana herbu Gryf, kasztelana krakowskiego.

Źródła: Żych. t.1/70.

Wiśniowski

Wiśniowski h. Prus I, vel Wiszniowski, Wiśniewski, Wiszniewski, starodawna rodzina ruska, lecz wywodząca się z Małopolski; pisali się z Wiśniowca. Posiadali majątki ziemskie w Galicji, w okolicach Stanisławowa, Lwowa i Rzeszowa, m. in. należały do nich Dobrzany

Wiplar

Wiplar h. Brodzic, vel Wipplar, na Śląsku, polskiego pochodzenia; baronowie czescy od r. 1730.

Wilmowski

herb Kuna in. Przebendowski

herb rodu Wilmsdorff

Wilmowski h. własnego (in. Kuna, Przebendowski) v. Wilamowski, Wielamowski, rodzina polskiego pochodzenia na Śląsku, nobilitowana w Rzeczypospolitej 12 IX 1553. Pisali się pierwotnie ze Skoczowa Skoczowskimi. Jedna gałąź osiadła za czasów krzyżackich w Prusach, gdzie zwana była po niemiecku von Wilmsdorff vel Wilhelmsdorff (Krzep.), zaś nabywszy majątek Przebendów (Prebendau) nazwała się Prebendami, a później Przebendowskimi. Wilmowscy otrzymali tytuł baronowski czeski 1733, a pruski 23 VI 1886. Obecnie najwięcej Wilmowskich mieszka w Polsce w miastach i powiatach Warszawa, Łódź, Chorzów, Toruń.
Czy nie jednego pochodzenia ze śląską rodziną Wilamowiczów h. Ogończyk odm. (niem. Wilamowitz), która osiedliła się na Litwie. Jedna jej gałąź, z przydomkiem Möllendorff, także posiadała tytuł baronów. 

Wesselini

Wesselini h. własnego, v. Weselini, Veselini, baronowie węgierscy indygenowani w Polsce w XVI stuleciu. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, t. 1.

Wielowiejski

Wielowiejski h. Półkozic, vel Wielowieyski, Wielowejski, Wielowieski, rodzina małopolska, z woj. krakowskiego, biorąca nazwisko od dóbr dziedzicznych Wielkawieś (Wielka Wieś) w pow. sądeckim, położonych pod zamkiem Trzeblin.

Werenko

Werenko h. Łagoda, Jakub i Michał otrzymali tytuł baronowski austriacki 1785. Zob. Wernicki
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Willamowitz

Willamowitz h. Ogończyk odmienny, v. Wilamowitz, Wilamowicz, rodzina polskiego pochodzenia na Śląsku, otrzymała w r. 1857 tytuł hrabiowski pruski z nazwiskiem Willamowitz-Möllendorff na prawie pierworodztwa i posiadania majoratu Cumlosen i Freyhan. 

Węgierski

Węgierski h. Belina (odm.), vel Wengierski, rodzina wielkopolska, wymieniona przez Paprockiego 1584 r. Wyszli ze wsi Węgierki (Wengierki), pierwotnie Węgry, parafia Gozdowo, dawny pow. pyzdrski, woj. kaliskie, obecnie pow. Września.

Wedel

Wedel h. własnego (in. Tuczyński), później pisali się także Wedelskimi, Wedelickimi, rodzina nowomarchijska, dziedzicząca w Polsce już w 1380 r. 

Waldstein

Waldstein h. własnego, rodzina czeska, z której pochodził słynny z wojny trzydziestoletniej wojownik Wallenstein, książę fridlandzki; hrabiowie czescy 1619 r., a państwa rzymskiego 1628 r., indygenowani w Polsce 1768 r. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Węsierski

Węsierski h. Belina, rodzina wielkopolska, z której jedna linia otrzymała tytuł hrabiowski w Prusach prawem pierworodztwa 30 X 1854 r., a pozwolenie połączenia ze swoim nazwiska i herbu hrabiów Kwileckich 3 X 1860 r. W XIX wieku byli właścicielami m. in. dóbr Zakrzewa i

Wierejski

Wierejski v. Werejski, Wiereyski, Wereyski, gałąź w. książąt moskiewskich, byli na Litwie jeszcze na początku XVI stulecia.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Widyniecki

Widyniecki v. Wideniecki, rodzina książęca niewiadomego herbu i gałęzi, byli na Białej Rusi jeszcze w końcu XVI stulecia. Zob. Drucki-Lubecki
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Wielecki

Wielecki v. Welecki, rodzina książęca niewiadomego herbu i gałęzi, byli na Wołyniu w XVI stuleciu.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Wiaziemski zob. > Wiazemski

Wiaziemski, pochodzili ze starszej linii w. książąt Smoleńskich, poddali się w. książętom moskiewskim w drugiej połowie XVI stulecia; istnieli w XIX w. w Cesarstwie Rosyjskim i posiadali zatwierdzony tytuł książęcy. zob. > Wiazemski
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Wizgajło

Wizgajło h. Wizgajło (in. Odrowąż), v. Wizgaiłło, rodzina rusko-litewska; z niej 1 biskup 1530.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Wiśniewski

Wiśniewski h. Prus I, vel Wiszniewski, Wiśniowski, Wiszniowski, rodzina mazowiecka, migrująca głównie na Podlasie i dalej na Wołyń i Ruś Czerwoną.

Wisłocki

Wisłocki h. Sas, licznie rozrodzona rodzina na Rusi Czerwonej, wywodząca się z ziemi przemyskiej. Pisała się z Kulczyc, co wskazuje na wspólne pochodzenie z Kulczyckimi herbu Sas.