Przyborowski

Przyborowski h. Sulima, vel Przeborowski, w Wielkopolsce i w woj. krakowskim, później także w ziemi dobrzyńskiej, w Prusach i na Litwie. Wymienia ich Paprocki w 1584 r.

Nazwisko wzięli do wsi Przyborowo in. Przeborowo, w pow. gnieźnieńskim, parafia Łubowo. W 1580 r. wieś ta należała do czterech Przyborowskich, w 1618 r. do Pawła Przyborowskiego, a pod koniec XVIII wieku do Piotra Kaliszkowskiego, dziedzica Malczewa.
Zdaje się, że gałąź małopolska tej rodziny posiadała Przyborowice w Krakowskiem.

Przyborowscy byli posłami na sejm i elektorami 1669 r. z ziemi dobrzyńskiej, 1697 r. z woj. kaliskiego, 1733 r. z woj. inowrocławskiego.

Przyborowscy herbu Sulima zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg ogólnych oraz ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki. Jedna gałąź otrzymała potwierdzenie szlachectwa w Prusach w 1869 r. z przydomkiem „von Waldheim”, który jest przetłumaczoną wersją nazwy Przyborowo (Żern.). Z tej rodziny: 1 kasztelan w 1630.
Genealogia
(osób: 67)

• JÓZEF (2) Tomasz Przyborowski h. Sulima (7 III 1823-13 V 1896), s. Kazimierza i Marianny Waliszewskiej, filolog, archiwista, bibliotekarz, bibliofil, numizmatyk, archeolog; uczył się w gimnazjach w Trzemesznie i Poznaniu, ukończył filologię na Uniw. Wrocławskim; dyrektor Archiwum Grodzkiego w Poznaniu 1857-1863; od 1863 lektor, następnie profesor języka polskiego w Szkole Głównej w Warszawie 1865-1869, lektor języka niemieckiego w Ces. Uniw. Warszawskim 1871-1887; bibliotekarz w Bibliotece Głównej w Warszawie 1863-1871, kierownik Biblioteki Ordynacji Zamoyskiej 1872-1896; członek Akademii Umiejętności w Krakowie; ur. Gałęzowo in. Gałęzewo k. Wrześni, zm. Warszawa, lat 73, poch. Cm. Powązkowski (PSB; WSB; Szenic t. 3); ż. (1853) Marianna Scholz (15 XII 1826-27 V 1893); w aktach także: Scholc, Schultz, Scholtze; zm. lat 66 (Dz. Pozn.); dzieci: Adam, Urszula, Stefan, Kazimiera (Maria). 

• JULIANNA Przyborowska h. Sulima (ok. 1816-po 1840), c. Kazimierza i Marianny Waliszewskiej; ur. prawd. Gałęzowo in. Gałęzewo k. Wrześni; m. (14 VII 1840 Nietrzanowo) Szymon Pawlak (ok. 1813-po 1840), s. Jakuba i Franciszki NN.; ślub w parafii Nietrzanowo, miejscowość: Murzynowo, uwagi: kawaler lat 27, syn komornika i panna lat 24, córka dzierżawcy (MK Nietrzanowo).

 

Źródła: Bork. Sp. 341; Dw. Teki; Kos. t. 1; Nejm.; Nies. t. 7/551-552; Pap.; Sęcz.; SGKP t. 9/195; Urus. t.15/38-40; Żern. t. 2/244; Żych. t. 29/103.