Śleszyński

Śleszyński h. Doliwa, vel Ślesiński, Sleszyński, Szleszyński, wymienia ich Paprocki w 1584 r.: „Śleszyńscy w bełskiem województwie dom starodawny i znaczny w sprawach poczciwych”.

Niesiecki miesza różnych Śleszyńskich. Za Długoszem, jako pierwszego wspomina Sędziwoja ze Śleszyna: „mąż rezolutnego serca, przez kilka dni, sam prawie Santoka mężnie bronił, aż gdy wielom jeden w sile wystarczyć nie mógł, zamek ten poddał w r. 1370”. Niestety tenże Sędziwój, jak zobaczymy przy Śleszyńskich herbu Wieniawa, należał do rodu Nałęczów. Skąd zatem wyszli Doliwowie Śleszyńscy? W różnych opracowaniach, m. in. w Encyklopedii szlacheckiej z 1938 r., mylnie podaje się Ślasy w pow. makowskim. Śleszyńscy herbu Doliwa wyszli ze Śleszyna Małego w pow. kutnowskim, w gminie Żychlin. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Jednak herb podany przy legitymacji równie wątpliwy jak w przypadku Śleszyńskich herbu Wieniawa.

Genealogia
(osób: 93)

• LUDWIK Śleszyński, Szleszyński h. Doliwa (ok. 1807-14 V 1852), s. Jana i Konstancji Truszkowskiej; w aktach także: Szleszyński, Sleszyński; ur. Stawiane, parafia Wąsosz, pow. Grajewo, zm. Rosochate, parafia Romany, pow. Kolno, lat 45 (MK Wąsosz); ż. (27 I 1852 Romany) Balbina Śleszyńska, Szleszyńska (ok. 1830-po 1852), c. Franciszka i Marianny Drożeńskiej (Drozeńska); w aktach także: Szleszyńska; ślub w parafii Romany, miejscowość: Rosochate (MK Romany).

• MARIANNA Śleszyńska h. Doliwa, voto Bagińska (ok. 1800-1871), c. Mateusza Macieja i Marianny Kossakowskiej; w aktach także: Sleszyńska; ur. Przyborowo, parafia Grabowo, pow. Kolno, zm. tamże, uwagi: żona Augustyna (MK Grabowo); m. Augustyn Bagiński (ok. 1800-po 1871); dzieci: Marianna Bagińska (ok. 1830-po 1872).

Źródła: Bork. Sp. 402; Nies. t. 8/399-400; Pap. 242; Sęcz.; Stup. t. 3/66; Szl. Król.; Żern. t. 2/352.

Śleszyński h. Wieniawa, vel Sleszyński, Ślesiński, Szleszyński, w Wielkopolsce i na Kujawach. Nazwisko mieli wziąć od wsi Ślesin, dawniej Śleszyn, w pow. nakielskim. W XIV wieku dziedziczy w tej wsi ród Nałęczów. W 1398 r. właścicielem Ślesina jest Sędziwój Ślesiński, niewątpliwie herbu Nałęcz. Później wieś ta przechodzi na własność innych rodzin, kolejno Witosławskich i Siedleckich, Ossolińskich, wreszcie Potulickich. W I połowie XVI wieku Śleszyńscy herbu Wieniawa dziedziczą m. in. w Pruszczu, w pow. nakielskim. Są jednego pochodzenia z Prusieckimi z tego Pruszcza (Wittyg). Jednak właściwym ich gniazdem jest chyba Śleszyn Wielki w pow. kutnowskim, gmina Żychlin. W XVI-XVIII wieku zamieszkują m. in. w pow. gostyńskim, inowłodzkim i brzezińskim. Mikołaj ze Ślesina podpisał pokój brzeski 1435. Marcin Ślesiński (zm. 1578), wojski gostyński; owdowiała żona Anna Dzierżgowska h. Jastrzębiec, siostra arcybiskupa, wystawiła mu marmurowy nagrobek w kolegiacie łowickiej z tym herbem. Sebastian, podstoli gostyński 1674. Stanisław (zm. 1754), kasztelan inowłodzki 1737, brzeziński 1753 (Nies.). Z tej rodziny: 2 kasztelanów w latach 1520 — 1754.

Śleszyńscy herbu Wieniawa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Osoby legitymujące się to drobna szlachta dziedzicząca od dawna we wsi Ślasy Łopienite, parafia Rutki-Kossaki, pow. Zambrów. Przy wywodzie podali się za prawnuków Stanisława, kasztelana inowłodzkiego, który jak wiadomo zmarł bezpotomnie. Poza tym, Ślasy to odwieczne włości Grzymalitów Ślaskich vel Śleszyńskich (Śleżyńskich), którzy nawet herb swój przezwali Ślasą.

Genealogia
(osób: 31)

• KATARZYNA Śleszyńska h. Wieniawa (1811-po 1834), c. Walentego i 3ż. Marianny Kulesza; ur. Ślasy Łopienite, parafia Rutki-Kossaki, pow. Zambrów, chrz. 1811 (MK Rutki-Kossaki); m. (1834 Rutki) Franciszek Kossakowski h. Ślepowron (ok. 1810-po 1834), s. Jana i Urszuli Grądzkiej; ślub w parafii Rutki-Kossaki (MK Rutki).

• SZYMON Śleszyński h. Wieniawa (1814-po 1866), s. Walentego i 3ż. Marianny Kulesza, dziedzic cząstkowy we wsi Ślasy Łopienite, parafia Rutki-Kossaki, pow. Zambrów; w aktach także: Sleszyński; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1839 r. z herbem Wieniawa, zapisany do ksiąg szlachty guberni augustowskiej (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Ślasy Łopienite, wg innych źródeł błędnie: 1818, chrz. 1814 (MK Rutki); 1ż. (1845 Rutki) Marianna Choińska (ok. 1820-ok. 1856), c. Mateusza i Apolonii Maleszewskiej; dzieci: Franciszek, Stanisław, Aleksander, syn NI.; ślub w parafii Rutki-Kossaki (MK Rutki); 2ż. (25 I 1858 Rutki) Franciszka Kalinowska (ok. 1832-po 1866), c. Marcela i Petroneli Grodzkiej; ślub w parafii Rutki-Kossaki, uwagi: on wdowiec po Mariannie Choińskiej, ona panna lat 26 (MK Rutki); dzieci: Jakub, Jan, Antoni, Marianna, Marcin.

Źródła: Bork. Sp. 402; Dw. Teki; Kos. t. 1; Nies. t. 8/400; Sęcz.; SGKP t. 10/763-763; Szl. Król.; Żern. t. 2/352; A. Wolff, Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku.