Skotnicki

Skotnicki h. Bogoria, vel Bogoria-Skotnicki, Bogorya-S., stara rodzina w dawnym woj. sandomierskim, pisząca się „ze Skotnik”. Stanowią odgałęzienie średniowiecznego rodu rycerskiego Bogoriów. Są jednego pochodzenia z Kolanowskimi i Podłęskimi.

Nazwisko wzięli od wsi Skotniki w pow. sandomierskim. Jarosław Bogoria ze Skotnik (zm. 1376), arcybiskup gnieźnieński. Piotr Bogorya-Skotnicki (zm. 1584), prawnik, profesor Uniw. Krak., kanonik przemyski (PSB). Jan Bernard (zm. 1691), opat z Obry. Krzysztof (zm. 1799), opat koprzywnicki, kanonik katedralny krakowski, kawaler Orderu Św. Stanisława. Franciszek (zm. 1801), podczaszy pilzneński.

Skotniccy herbu Bogoria – potomkowie Stanisława, podczaszego wiślickiego, odznaczonego w r. 1792 Orderem Św. Stanisława – zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z tej rodziny: 2 senatorów w latach 1342 —1505, arcybiskup gnieźnieński i kasztelan zawichojski.

Genealogia
(osób: 64)

 

• MAKSYMILIAN Skotnicki h. Bogoria (ok. 1800-po 1843), s. Jana i Salomei NN., dziedzic dóbr Skotniki, w pow. sandomierskim; razem z dziećmi wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. z herbem Bogoria, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Szl. Król.; Sęcz.); ż. Marianna Maria Jasieńska h. Dołęga (ok. 1810-po 1843), c. Teodora i Elżbiety Karskiej h. Jastrzębiec; dzieci: Adolf, Michał, Wincenty, Marianna, Ewaryst, Jan.

 

gen. Stanisław Grzmot-Skotnicki

(1894-1939)

 

• TERESA Skotnicka h. Bogoria (ok. 1760-po 1790), c. Ignacego i Barbary Borowskiej (Bon.); m. (ok. 1780) Józef Wojciech Konopka h. Nowina (ok. 1750-25 IX 1811), s. Adama i Barbary Zapolskiej, łowczy sanocki 1780, wylegitymowany w Galicji zachodniej 1804; dziedzic na Modlnicy 1784, Mogilanach, Zajezierzu i części Bogorii; zm. w Modlnie (Bon.); dzieci: Michał, Tadeusz, Stanisław – Konopkowie.

 

Źródła: Bork. Sp. 398; Dług. Lib. Ben.; Dw. Teki; Nies. t. 8/388-389; PSB t. 38/307; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t. 2/347; Wikipedia: 1.

 


Skotnicki h. Grzymała, w Małopolsce i na Rusi. Używali przydomku Skotnik, który był ich pierwotnym nazwiskiem. Wyszli ze wsi Skotniki Małe w dawnym pow. wiślickim (Dług.). Obecnie Skotniki Małe znajdują się w powiecie Busko-Zdrój, w parafii Szczaworyż. Niesiecki wymienia Jana z Małych Skotnik Skotnickiego, kasztelana połanieckiego w 1621 r., którego nagrobek marmurowy z herbem Grzymała widział w Krośnie w Farze. Ojcem tego Jana był Paweł (zm. 1621), chorąży halicki, dworzanin krółów Stefana Batorego i Zygmunta III, a matką Katarzyna Saporowska. Synem zaś wspomnianego Jana z Zofii Ligęzianki de Bobrek, kasztelanki wiślickiej, był Aleksander Skotnicki, kasztelan halicki 1640-1645.

Źródła: Bork. Sp. 398; Dług. Lib. Ben. t. 1/398; Kos. t. 1; Nies. t. 8/389-390; SGKP t. 10/711; Żern. t. 2/347.

herb Rola

herb Kroje 

Skotnicki h. Rola (oraz h. Kroje), w Wielkopolsce, na Kujawach, w ziemi łęczyckiej i sieradzkiej. Pisze o nich Paprocki w 1584 r., że są w woj. brzeskim-kujawskim. Wyszli ze wsi Skotniki w ziemi łęczyckiej, dawny pow. szadkowski, parafia Uniejów. Możliwe, że dziedziczyli też na Skotnikach w parafii Zgierz. Według regestów poborowych pow. łęczyckiego z r. 1576, wieś Skotniki, w parafii Zgierz, była własnością Stanisława Skotnickiego, miała 3 ½ łanów, karczmę, młyn, „sartor deseruit”, 13 osadników (Pawiński, Wielkp. t. 2/63). Skotniccy herbu Rola w XVII wieku byli właścicielami m. in. wsi Łęki w ziemi sieradzkiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, niektórzy z nich zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.
Genealogia
(osób: 146)
 

• LUDWIK Rola-Skotnicki h. Rola (ok. 1760-ok. 1810), s. Michała i Joanny Szołowskiej, burgrabia sieradzki 1791; zm. bezpotomnie (MK Leźnica Mała; Nejm.); ż. (19 V 1791 Leźnica Mała) Józefa Józefata Czarnecka h. Łodzia (ok. 1765-po 1791), c. Grzegorza i Aleksandry Łąckiej (Łęckiej) h. Korzbok; ur. prawd. Prusinowice, parafia Leźnica Mała, pow. Łęczyca; ślub w parafii Leźnica Mała, pow. Łęczyca, miejscowość: Prusinowice, uwagi: „Generos.” ona wdowa (Nejm.; MK Leźnica Mała); 1v. (ok. 1785) Józef Nowowiejski (ok. 1760-ok. 1790), chorąży łomżyński.

• MARIANNA Skotnicka h. Rola (ok. 1760-po 1790), c. Jacentego i Katarzyny Łagniewskiej (Nejm.); m. Marcin Jadamczewski (1763-po 1790), s. Antoniego i Anny Gnatowskiej, dziedzic dóbr Dąbrówka Zgniła; zapewne także: Adamczewski.

Źródła: Bork. Sp. 398; Dw. Teki; Nejm.; Nies. t. 8/390; Pap. 337; Sęcz.; SGKP t. 10/710; Szl. Król.; Żern. t. 2/347.