Lasocki

Lasocki h. Dołęga, stara rodzina kujawska, której wsią gniazdową są Lasotki w ziemi dobrzyńskiej, wszakże później pisali się także z Lasocina, Brzezia i Glewu. Są jednego pochodzenia z Kretkowskimi i Szreńskimi.
Z tej rodziny 1 biskup a zarazem kardynał, 1 wojewoda, 2 ministrów i 13 kasztelanów 1449 — 1796.
Za protoplastę uznawany jest Jan z Lasotek (1329-1390), podkomorzy dobrzyński, a następnie kasztelan łęczycki.
Jedna linia tego rodu otrzymała w 1450 tytuł hrabiowski od papieża Mikołaja V, zatwierdzony przez papieża Piusa IX w 1870.
Z majątków ziemskich będących przez kilka wieków w nieprzerwanym posiadaniu Lasockich, najznaczniejszymi były: Brochów, miasto z pałacem i folwarkami, w pow. sochaczewskim; Kiernozia w pow. kaliskim, miasto z pałacem, grobami rodzinnymi i zbiorem portretów rodzinnych, począwszy od XV wieku; Glewo z pałacem także w pow. kaliskim; Lasocin, w pow. sandomierskim, Brzeziny w pow. łęczyckim, oraz rozległe dobra Lasotki, Nadworna, Wylazłowo w Dobrzyńskiem, Gutowo, Bodzanów, Mniszew, Pruszków itd.

• STANISŁAW Lasocki, otrzymał tytuł hrabiowski Państwa Rzymskiego od papieża Mikołaja V w 1450 r., a DANIEL, pułkownik wojsk polskich uzyskał odnowienie tego tytułu od papieża Piusa IX w 1869 roku.

Źródła: Kos. I; Żych. I 109-113.