Koszutski h. Leszczyc (inaczej Bróg, Laski), vel Koszucki, stara rodzina wielkopolska, pisała się z Pierzchna i jest jednego pochodzenia z rodziną Pierzchlińskich.
Nazwisko wzięła od wsi Koszuty, w pow. pyzdrskim. Z nich: 1 kasztelan w latach 1769 — 1796. Od Koszutskich pochodzą Radolińscy herbu Leszczyc, piszący się z Radoliny, wsi w pow. konińskim.
Bogusza z Koszut, syn Gerwarda, 1246 r. był w orszaku ks. Przemysła w Pobiedziskach. Tenże komes Bogusza darował 1253 r. dziedzictwo swoje Koszuty, klasztorowi w Lędzie, w razie, gdyby synowie jego, Gerward i Grzymisław, będący jeszcze dziećmi, zmarli bezpotomnie. Mimo darowizn i zrzeczeń, Koszuty wróciły do rodu Leszczyców już w XIV wieku.
Ambroży Koszutski, dziedzic na Koszutach 1579 r. (Paw.), ożeniony z Małgorzatą Modlibowską, miał kilku synów, z których Hektor i Jakub są założycielami dwóch linii tego domu.
Sebastian, żupnik wielicki 1655 r., wzniósł w Wieliczce murowany konwent OO. Reformatom. Adam (zm. 1734), elektor Augusta II-go w 1697 r., pisarz grodzki wschowski, następnie pisarz ziemski poznański 1724. Piotr (zm. 1742), pisarz ziemski wschowski 1736. Mikołaj (zm. 1745), miecznik kaliski 1720 r., marszałek Trybunału koronnego. Karol, poseł woj. kaliskiego 1764 r., elektor Stanisława Augusta, został 1769 r. kasztelanem śremskim.
Koszutscy herbu Leszczyc zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w sądzie grodzkim lwowskim 1782 r., w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.
• KAZIMIERZ Koszutski z Koszut h. Leszczyc (1836-1903), s. Franciszka Ksawerego i Michaliny Jarmułt-Mlickiej h. Dołęga, rolnik, ekonomista, redaktor, powstaniec 1863 r.; redaktor „Ziemianina” w Poznaniu (PSB; PTPN; Żych. t. 22); ż. (1 VIII 1893 Gniezno) Otolia (Tola) Anna Józefa Karpińska h. Korab (13 V 1869-31 XII 1938), c. Leopolda i Otolii Jarochowskiej; ur. Sokolniki, chrz. 15 V 1869 Kazimierz, zm. Poznań (MK Kazimierz); 2v. (1912) NI. Uderski (ok. 1860-po 1912); dzieci: Teresa.
Źródła: Bon. t. 11/368-375; Dw. Teki; Kos. t. 1; Nejm.; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 7/326-329.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz