Karwicki

Karwicki h. Łabędź, vel Dunin-Karwicki, stara rodzina małopolska, gałąź rodu Duninów. Z nich: 3 kasztelanów w latach 1712 — 1784.

Podobnie jak inni Duninowie, pisali się „ze Skrzynna”. Są jednego pochodzenia m.in. z Dunin-Borkowskimi z Borkowic, w pow. radomskim. Nazwisko wzięli od wsi Karwice, w pow. opoczyńskim, na której dziedziczyli w latach 1508-1577 (Paw.). Protoplastą Karwickich jest Krzesław Dunin z Damujowic, który nabył 1407 r. w Opocznie od Piotra z Siedlca, wsie Karwice i Popławy, w pow. opoczyńskim. 

Andrzej Karwicki, opat wąchocki, w latach 1559-1585. Stanisław (zm. 1579), obożny koronny, otrzymał 1563 r. starostwo latowickie. Marcin, podstoli sandomierski 1570. Andrzej, podczaszy inowrocławski 1688. Stanisław (zm. 1724), cześnik 1688, podkomorzy sandomierski 1713. Andrzej, wojski sandomierski, następnie kasztelan zawichojski 1712. Kazimierz, chorąży radomski, następnie kasztelan radomski 1757. Józef, regent kancelarii wielkiej koronnej 1748, kasztelan połaniecki 1781, kasztelan zawichojski 1782. 

Karwiccy podpisali elekcje: Jana Kazimierza 1648 r., Jana III-go 1674 r., Augusta II-go 1697 r. i Stanisława Augusta 1764 r. z woj. sandomierskim, 1669 r. z woj. brzeskim litewskim, 1697 r. z woj. bracławskim. Wylegitymowali się ze szlachectwa 1782 r. w sądzie ziemskim pilznieńskim, 1804 r. w Galicji zachodniej, a w latach 1836-1862 w Królestwie Kongresowym.

Wielu Karwickich przeszło na wyznanie luterańskie. Jan Karwicki, słuchacz prawa w Padwie 1595 r., ożeniony był z Krystyną Orzechowską, która w 1633 r. już jako wdowa, była patronką zboru w Sieczkowie vel Grzymale. Patronami byli tam później kolejni Karwiccy, Stanisław, w 1655 r. i drugi Stanisław, zapewne wnuk Jana, podkomorzy sandomierski, w 1704 r. On to napisał 1709 r. słynną rozprawę pod tytułem: „De ordinanda Republica” wydaną 1871 r. przez Krzyżanowskiego w Krakowie.

Genealogia
(osób: 156)

 

• JÓZEF Dunin-Karwicki h. Łabędź (ok. 1700-1749), s. Jerzego i 1ż. Petroneli Chlewickiej (lub 2ż. Krystyny Piaseckiej), podkomorzy Augusta III w 1739 r.; dziedzic dóbr Karwice, Sielec i Zbigniewice (Bon.); 1ż. Izabela Krasicka h. Rogala (ok. 1710-ok. 1740), c. Karola Aleksandra, kasztelana przemyskiego, i NN.; dzieci: Jan, Józefa; 2ż. (1740) Izabela Jezierska z Gołąbków (ok. 1720-po 1742), c. Krzysztofa, starosty grodzieckiego i Anny Krosnowskiej; dzieci: Adam.
 

• JÓZEFA Zofia Dunin-Karwicka h. Łabędź (ok. 1740-po 1772), c. Józefa i 1ż. Izabeli Krasickiej h. Rogala (Bon.); 1m. Karol Czermiński (ok. 1730-p. 1770); 2m. (ok. 1770) Jan Kołątaj h. wł. (ok. 1740-po 1772); dzieci: 1/ Marianna (ok. 1770-po 1836), voto (ok. 1790) Leon Aleksander hr. Krasicki z Siecina h. Rogala (1764-1836), s. Antoniego Józefa i Anny ks. Szujskiej h. Pogoń ruska; 2/ Eustachy Mateusz Antoni (20 IX 1772-20 IX 1836), właściciel dóbr Wiśniowa i Gartatowice, parafia Kije, pow. Pińczów; ur. Grzybów, zm. Grzymałków; voto: (1820) Barbara Rudnicka h. Strzemię odm. (ok. 1800-23 XII 1864), c. Ignacego, pisarza ziemskiego stężyckiego, i Elżbiety Chrzanowskiej z Chrzanowa Wielkiego i Małego h. Korab, dziedziczka dóbr Wólka Kłucka, dawniej w pow. opoczyńskim, obecnie pow. Kielce, gm. Mniów – Kołątajowie.

 
Źródła: Bon. t. 9/307-317; Dw. Teki; Kos. t. 1; Krzep. Małop.; Nies.; Sęcz.; Urus.