W rzeczywistości, przydomek a następnie nazwisko, powstało od przekręconego imienia Dominika ze Skrzynna (zm. 1418), podkanclerzego koronnego, który był zwany i pisany zawsze Dominem vel Doninem. Przydomek ten nosiło po nim kilku bliższych krewnych, a następnie przydomek ten zmieniony na „Dunin” przyjął cały ród Łabędziców.
Według odwiecznej tradycji, ród Łabędziców ma pochodzić od głośnego komesa Piotra Włostowicza, żyjącego za Bolesława Krzywoustego. Jego posiadłości rozciągały się pod Wrocławiem, gdzie się też znajdują główne jego fundacje, a w ich liczbie kościół św. Wincentego, w którym tak on, jako też jego małżonka zostali pochowani.
Jeden z ich protoplastów otrzymał bardzo znaczną przestrzeń ziemi, w okolicy bagnistej i lesistej, na wschód od Opoczna, a na północ i wschód posiadłości Odrowążów, na której powstały liczne włości, od których większość członków tego rodu przybrała z czasem nazwiska, dając początek nowym domom. Ród ten posiadał również znaczne dobra na Kujawach, wspominane często w działach z XIV-go i XV-go wieku (Bon.).
Za Piastów Duninowie tytułowali się hrabiami (comes), a niekiedy wielkimi hrabiami (magnus comes) ze Skrzynna. Tytułu hrabiowskiego używali niektórzy z jej członków jeszcze w XIX stuleciu.
Duninowie herbu Łabędź, z przydomkami: „z Wielkiego Skrzynna” oraz „na Skrzynnie” – wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.
Z tej rodziny: 3 wojewodów, 2 ministrów i 8 kasztelanów w latach 1136 — 1736.
Genealogia
(osób: 154)
• KATARZYNA Łucja Halina Dunin h. Łabędź (1904-po 1930), c. Rodryga i Łucji Taczanowskiej; m. Karol Ślubicz-Załęski h. Prus III (1900-IV 1940), s. Kazimierza i 1ż. Teresy Karskiej, oficer Wojska Polskiego, porucznik, więzień Kozielska; zamordowany w Katyniu przez rosyjskie NKWD (Lista Katyńska).
• RODRYG Dunin h. Łabędź (26 VI 1870-26 X 1928), s. Stanisława i Marii Baranowskiej h. Łodzia, przemysłowiec, agronom, ziemianin; w 1923 r. przekazał Granówko pasierbowi Józefowi Nieżychowskiemu, najstarszemu synowi żony, a sam zakupił ziemię i dwór w Ruchocicach; w testamencie przeznaczył swój majątek na stworzenie sierocińca dla polskich dzieci, który wychowa je w duchu patriotyzmu i który nie ulegnie wpływom Hakaty; ur. Marszewo, zm. Poznań, poch. Ruchocice pow. Grodzisk Wlkp. (PSB t. 6; PTPN; MK Poznań: Św. Marcin; Wikipedia); ż. (1898) Łucja Taczanowska h. Jastrzębiec (1862-1917), c. Juliana i Ludwiki Nimfy Drwęskiej h. Gozdawa; 1v. wdowa po Stanisławie Nieżychowskim, właścicielu majątku w Granówku; dzieci: m. in. Katarzyna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz