Brzostowski

Brzostowski h. Bończa, wyszli ze wsi Brzustówek, dawniej Brzostów (Brzostow), w parafii Kunice, gminie i powiecie Opoczno, obecnie w woj. łódzkim, gdzie są notowani w aktach jako dziedzice w latach 1508-1577. 

W roku 1508 wieś tę posiadali Mikołaj i Piotr Brzostowscy. Kazimierz, regent ziemski i grodzki wiski 1628, łowczy 1634, chorąży wiski 1645. Adam, dzielny wojownik przeciw Szwedom i Moskwie, został w nagrodę zasług skarbnikiem wiskim 1642, jego syn Tomasz, stolnik 1670, podczaszy różański 1676, miecznik i marszałek sejmiku wiski 1686. Walenty, podstoli latyczowski 1602, wojski trembowelski 1612.

Aleksander, stolnik wendeński 1648. Według Niesieckiego mają pochodzić od Kunickich. Są jednego pochodzenia z Brzeskimi, Chrościejowskimi, Kunickimi (z przydomkiem Chruściel) i Golianami. Podpisali elekcje 1648 i 1697 r. z ziemią wiską, łomżyńską, woj. sandomierskim i wileńskim. 

Brzostowscy herbu Bończa wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni grodzieńskiej, w latach 1852-1862, guberni wołyńskiej 1848 r. Do tego herbu mieli też przejść niektórzy z Brzostowskich herbu Kościesza.

• JOACHIM Brzostowski (ok. 1775-po 1805), s. Mikołaja i NN., dziedzic dóbr we wsi Bartki, parafia Burzyn, gmina Jedwabne, pow. Łomża, woj. podlaskie (MK Burzyn); jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Bończa (Bon.; Urus.); ż. (1802 Burzyn) Rozalia Mocarska (ok. 1780-po 1805); ślub w parafii Burzyn, miejscowość: Bartki (MK Burzyn); dzieci: Franciszek.

• KATARZYNA Stanisława Brzostowska (1852-po 1871), c. Franciszka i Katarzyny Myślińskiej; jej ojciec został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Bończa (Bon.; Urus.); ur. prawd. Bartki, parafia Burzyn, gmina Jedwabne, pow. Łomża, woj. podlaskie, chrz. 1852 (MK Burzyn); m. (1871 Burzyn) Franciszek Dębowski, Dembowski (ok. 1845-po 1871), s. Stanisława i Katarzyny Urbanowicz; ślub w parafii Burzyn, miejscowość: Burzyn (MK Burzyn). 

Źródła: Bon. t. 2/189; Dw. Teki; Krzep. Małop.; Nies.; Szl. Król.; Urus. t. 2/34.

Brzostowski h. Strzemię, rodzina małopolska, ze wsi Brzóstowa, w woj. sandomierskim. Jedna gałąź przeniosła się w XVI wieku na Litwę i tam doszła do znaczenia magnackiego. 

Wsią ich gniazdową jest zapewne Brzóstowa (Brzostowa) in. Brzustowa w gminie i parafii Ćmielów, obecnie pow. Ostrowiec Świętokrzyski, woj. świętokrzyskie. 

Jedna linia tej rodziny, osiedlona w Królestwie Kongresowym, otrzymała w 1798 r. tytuł hrabiowski pruski, lecz wygasła w 1870 r. Z nich: 1 biskup, 1 minister, 3 wojewodów i 4 kasztelanów w latach 1680 — 1796.

Genealogia
(osób: 62)

Karol hr. Brzostowski

(1796-1854)

• KAROL hr. Brzostowski (11 II 1796-25 VII 1854), s. Michała i Ewy Chreptowiczówny, inżynier, działacz i reformator społeczno-gospodarczy, major wojsk polskich, uczestnik powstania 1830/31, ziemianin, twórca tzw. Rzeczypospolitej Sztabińskiej; wzrastał w atmosferze umiłowania tradycji, wierności i oddania ojczyźnie – jego dziadek Joachim Litawor-Chreptowicz był kanclerzem W. Ks. Litewskiego oraz jednym z twórców Komisji Edukacji Narodowej 1773; rozpoczął służbę w sztabie wojsk Królestwa Kongresowego; zdobył wykształcenie, zajmując się jednocześnie majątkiem Sztabin k/ Augustowa; gdy osiągnął stopień kapitana inżyniera, zrezygnował z kariery wojskowej stawiając sobie za cel ratowanie odziedziczonego gospodarstwa; stworzył folwark działający w oparciu o zasady kapitalistyczne, ofiarował poddanym wolność, niezależność gospodarczą i opiekę socjalną, przeprowadził oczynszowanie i zapewnił chłopom zatrudnienie w stworzonym przez siebie kombinacie rolno-przemysłowym; w 1831 r. uczestniczył w powstaniu listopadowym, odznaczony złotym krzyżem Virtuti Militari; po upadku powstania udał się na emigrację; po powrocie do kraju, uruchomił w swoim majątku huty szkła i żelaza, fabrykę narzędzi a także pierwszy telegraf; we wsi Janówek wykonywano odlewy żelazne do śluz Kanału Augustowskiego; swój majątek przekazał włościanom i robotnikom, jednym z warunków utrzymania dziedziczonej dzierżawy ziemi była dbałość o utrzymanie produkcji; po ojcu odziedziczył dobra na Litwie, Michaliszki, Czechy, i Markuny oraz prawo do dóbr starostwa bystrzyckiego, po matce otrzymał dobra sztabińskie oraz pałac w Warszawie, który odsprzedał Elertowi; ur. Michaliszki, Wileńszczyzna, zm. Paryż, Francja (PSB t.3/50-51).

• LUDWIKA Brzostowska (ok. 1760-po 1790), c. Stanisława i Teofili Radziwiłł; m. (1787) Michał Radziszewski h. Radwan (1743-23 XII 1817), s. Gabriela i NN., chorąży starodubowski, marszałek dworu, poseł na sejm; zm. Lebiedziewo, parafia Bujwidy, Litwa (Urus.; PSB t.30/126); 1v. żonaty (1780) z Marią Morawską h. Dąbrowa (ok. 1759-1787), c. Michała i Katarzyny Mirowickiej; dzieci: Stanisław, Józefa – Radziszewscy. 

Źródła: Bon. t. 2/191-194; Bork.; Kos. t. 1; Nies.; Urus. t. 2/35-39; Wikipedia: 1.