Birula

herb Birula

herb Hołobok

Birula i Birula-Białynicki h. własnego, vel Bierula, Birul, stara rodzina osiadła na Białej Rusi, w woj. witebskim. 

Według Uruskiego, mieli używać herbu Hołobok, z którym wylegitymowali się ze szlachectwa w XIX wieku. Inni dają im herb Białynia, albo herb własny (Birula).

Właściwym nazwiskiem tej rodziny jest Birula lub Bierula – przydomek Białynicki wzięli od majątku Białynicze, w woj. witebskim, jednak niektórzy używali go jako nazwiska. Z woj. witebskim podpisali elekcję Augusta II w 1697 r. oraz pospolite ruszenie w 1698 r. 

Birulowie herbu Hołobok wylegitymowali się ze szlachectwa w latach 1860-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni mińskiej. Posiadali tam m. in. dobra Berezowa-Łada i Zajameczno 1876 r.

Genealogia
(osób: 14)

• KAJETAN Birula-Białynicki h. wł. (ok. 1840-po 1906); zamieszkały 1906 r. Rostów nad Donem, Rosja (MK Warszawa: św. Antoni); ż. (ok. 1870) Antonina Czarnocka (ok. 1850-po 1906); dzieci: Katarzyna.

• KATARZYNA Antonina Birula-Białynicka h. wł. (ok. 1879-po 1906), c. Kajetana i Antoniny Czarnockiej; zamieszkała 1906 r. Rostów nad Donem, Rosja; ur. Orm, Rosja (MK Warszawa: św. Antoni); m. (1906 Warszawa) Antoni Ignacy Dunin-Ślepść h. Łabędź (ok. 1873-po 1906), s. Ignacego i Antoniny Skibińskiej, inżynier; ur. Sankt-Petersburg, Rosja; ślub w parafii św. Antoniego, w Warszawie, uwagi: on kawaler lat 33, ona panna lat 27 (ibid.); dzieci: 1/ Janina Dunin-Ślepść h. Łabędź (ok. 1907-po 1938), lekarka; voto: (27 X 1938 Warszawa) Dragoslaw Kordić (ok. 1901-po 1938), s. Michała i Wasylii Redenkiewicz, urzędnik; ślub w parafii św. Wawrzyńca, w Warszawie na Woli, uwagi: on kawaler lat 37, ona panna lat 31 (MK Warszawa-Wola: św. Wawrzyniec).

Źródła: Bon. t. 1/195, 270; Bon. t. 17/169-170 (tom Uzupełnień); Urus. t. 1/219; T. Gajl, Herbarz polski online.