Bietkowski

Bietkowski h. Półkozic, vel Biedkowski, rodzina pochodząca prawdopodobnie z Mazowsza, być może z Bietkowic w dawnym powiecie wyszogrodzkim. Potomkowie Jana Bietkowskiego, właściciela Konar w woj. poznańskim 1690 r., zostali wylegitymowani ze szlachectwa w
Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Inni, z przydomkiem Kaszuba, udowodnili pochodzenie szlacheckie w Galicji 1782 r., w sądach: ziemskim lwowskim i grodzkim trembowelskim.

• IGNACY Bietkowski (ok. 1790-po 1848), s. Stanisława i Katarzyny Radziechowskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1848 r. z herbem Półkozic (Bon.; Urus.; Szl. Król.); ż. NN. (ok. 1800-po 1830); dzieci: Feliks.

Źródła: Bon. t.1/263; Nies.; Szl. Król.; Urus. t.1/211.


Bietkowski h. Prawdzic, vel Biedkowski, rodzina mazowiecka, jednego pochodzenia z Kobylnickimi tegoż herbu. Wzięli nazwisko od wsi Bietkowice (in. Bitkowice, Biedkowice), niedaleko miasta Wyszogród. Piastowali urzędy ziemskie i grodzkie w pow. wyszogrodzkim i malborskim XVI-XVII w.; podpisali elekcję Jana Kazimierza w 1648 z pow. malborskim.

Źródła: Pap.; Bon. t.1/263; Urus. t.1/169.