Bieńkuński

Bieńkuński h. Bajbuza (in. Wąż), pochodzą z województwa trockiego ze wsi Bieńkuny, okolicy szlacheckiej.

W XVIII w. zamieszkują w powiecie oszmiańskim i dziedziczą dobra Ruczany i Popielewicze, Sylwestrowszczyzna i Dubniki, jednak w większej części jest to szlachta zagrodowa.

Zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1863 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.

Wielądek, a za nim Bobrowicz, pisząc o herbie Bieńkuńskich, nazywają go Bajbuzą, lecz w opisie nie wspominają, aby strzała, przeszywająca głowę węża, utkwiona była w ziemi między trzema grzybami.

Genealogia
(osób: 32)

• FLORIAN Bieńkuński h. Bajbuza (ok. 1710-po 1748); zapewne zamieszkały w parafii Żośle, pow. Troki; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa 1799 r. przed Deputacją wywodową wileńską (Bon. Uzup.; MK Żośle); ż. (ok. 1740) Katarzyna Bochdanowicz (ok. 1720-po 1748); dzieci: Benedykt.

• FLORIANNA Bieńkuńska h. Bajbuza (ok. 1819-po 1841), c. Tadeusza i Petroneli Skorobohatej; ur. Dwór Dowboryszki, pow. Wilno (MK Muśniki); m. (19 X 1841 Muśniki) Józef Jazdowski (ok. 1817-po 1841), s. Antoniego i Rozalii Daszkiewicz; ur. Towczule; ślub w parafii Muśniki, pow. Wilno, miejscowość: Towczule, uwagi: on kawaler lat 24, ona panna lat 22, z Dworu Dowboryszki (MK Muśniki).

Źródła: Bon. t. 1/250; Bon. t. 17/148-149 (tom Uzupełnień); Urus. t. 1/135, 201.