Bielański

Bielański h. własnego. Herb — w polu niebieskim półksiężyc złoty, rogami w górę, nad nim krzyż złoty duży ze srebrnym szpiczastym zakończeniem; na tarczy dwa hełmy: na prawym w koronie pięć piór strusich, z nich drugie i czwarte złote, inne czerwone; na lewym w koronie skrzydło orle niebieskie, barkiem w prawo, nad nim półksiężyc z krzyżem, jak na tarczy.
Ten herb wraz ze szlachectwem galicyjskim otrzymał w 1782 r. Piotr arcybiskup grecko-unicki lwowski, tajny radca austriacki.

• PIOTR Bielański (ok. 1720-1797), mianowany został 24 I 1780 roku, przez cesarzową Marię Teresę, biskupem lwowskim, kamienieckim i halickim obrządku unickiego, konsekrowany 24 IX 1781; był też administratorem diecezji przemyskiej od 1794. 

Źródła: Bon. I 213; Urus. I 175.

Bielański h. Nałęcz, z Mazowsza przeszli do woj. wileńskiego i na Białą Ruś. Z powiatem rzeczyckim podpisali konfederację olkienicką 1700.

Źródło: Urus. I 175.