Biernawski

Biernawski h. Korczak, według świadectwa Paprockiego, pochodzą z ziemi przemyskiej, skąd przenieśli się m. in. do Wielkopolski. Obecnie rozdzieleni są na dwie linie, z tych pierwsza dziedziczyła na Bieńkowie 1735, druga na Żernikach 1788. Należący do drugiej linii: Dionizy,
dziedzic dóbr Maszkowice i Sokolniki, w pow. łęczyckim. Ludwik, dziedzic dóbr Blizin, w pow. piotrkowskim. Antoni, sędzia pokoju powiatu kaliskiego, dziedzic dóbr Koźminek. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 36)

• ANTONI Biernawski (14 I 1812-po 1844), s. Alojzego i Kunegundy Podczaskiej, sędzia pokoju powiatu kaliskiego; dziedzic dóbr Koźminek, pow. Kalisz; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1839 r. z herbem Korczak; ur. Krobanów, pow. Zduńska Wola (Bon.; Urus.); ż. (ok. 1839) Emilia Kazimiera Cielecka h. Zaremba (1820-1871), c. Romualda i Bronisławy Trojackiej; dzieci: Maria, Laura, Władysław.

• LAURA Biernawska (4 I 1842-12 II 1885), c. Antoniego i Emilii Cieleckiej; ur. Świątkowice, pow. Wieruszów, gmina i parafia Lututów, chrz. 1842, zm. Koźminek, lat 43, pow. Kalisz, poch. Złotniki (MK Lututów); m. (ok. 1862) Tertulian Mielęcki h. Ciołek odm. (ok. 1840-po 1874), s. Romana i 2ż. Karoliny Zakrzewskiej z Daleszyna h. Wyskota; dzieci: Andrzej (1864-1920), Maria (1868-1930), Wiktoria (ur. 1870), Stanisław (1874-1922) – Mielęccy.

Źródła: Bon. t.1/256; Dw. Teki; Nies.; Pap.; Szl. Król.; Urus. t.1/206.