Biesiadecki

Biesiadecki h. Jelita, także Biesiadowski, stara rodzina małopolska, zmieniła nazwisko z Biesiad na Biesiadecki i Biesiadowski. 

Za Piastów nosili tytuł hrabiów (comes). Według Niesieckiego, mają Biesiadeccy i Biesiadowscy pochodzić od Jana i Mikołaja Biesiadów z Mokrska, obu chorążych krakowskich i marszałków nadwornych koronnych w XV wieku.

Według Uruskiego, niektórzy z członków tej rodziny używali dowolnie obydwa te nazwiska jeszcze w XIX wieku. Biesiadeccy byli właścicielami części wsi Przydonica, w powiecie sądeckim, 1581, wójtostwa w Grudny pod Bieczem, 1766. Podpisali z województwem sandomierskim elekcję Jana Kazimierza. W XVII i XVIII w. zamieszkiwali również na Rusi Czerwonej, w woj. kijowskim i powiecie mozyrskim. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie 1852 roku.

Biesiadowscy herbu Jelita licznie rozrodzeni na Podolu, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Z nich: 2 wojewodów, 1 minister i 2 kasztelanów 1290 — 1500. Zob. Mokrski h. Jelita
Biesiadeccy piszący się niegdyś z Wroćmirowy należą do herbu Prus I.  

• ALEKSANDER Biesiadowski (1805-11 XI 1877), s. Bartłomieja i Antoniny Chojeckiej, porucznik wojsk polskich, uczestnik powstania 1830/31; podchorąży w pułku grenadierów gwardii, 22 III 1831 podporucznik, 30 VII 1831 porucznik; 26 IX 1831 otrzymał krzyż złoty Virtuti Militari nr 3427; otrzymał 2 X 1831 dymisję, przybył z woj. płockiego do Warszawy, stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi; jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Jelita; ur. Strzyżewo, zm. Jeżów, pow. Brzeziny, lat 72 (Bon.; Urus.; Szl. Król.; R. Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego; MK Jeżów); ż. (1842 Głuchów) Marianna Laskowska h. Korab (1817-1882), c. Józefa Kazimierza i Józefy Cybulskiej; ślub w parafii Głuchów, pow. Skierniewice (MK Głuchów); dzieci: Aleksander, Edward, Michalina.

• MICHALINA Biesiadowska (ok. 1850-po 1884), c. Aleksandra i Marianny Laskowskiej; jej bracia zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Jelita (Bon.; Urus.; Szl. Król.); m. (3 V 1868 Jeżów) Gustaw Hipolit Kierwiński (1839-po 1884), s. Antoniego, powstańca 1831 r., i Katarzyny Ferman; ślub w parafii Jeżów, pow. Brzeziny; dzieci: Aleksandra Katarzyna Kierwińska (ok. 1870-po 1901), wyszła za Wiktora Karola Filipowicza.

Źródła: Bon. t. 1/259-260; Nies.; Szl. Król.; Urus. t. 1/208-209.

 

Biesiadecki h. Prus I, pisali się z Wroćmirowy. Udowodnili pochodzenie szlacheckie 1782 r. w sądzie ziemskim pilznieńskim, a 1854 r. w wydziale stanów we Lwowie.

• FRANCISZEK Biesiadecki z Wrocimorowej h. Prus I (ok. 1610-po 1659), posesor wsi Zdżary (Żdżary), odłączonej od starostwa ropczyckiego, za cesją Krzysztofa Baldwina Ossolińskiego z 13 V 1647, i.c. dla żony Biesiadeckiego 30 IV 1659 (Lustr. sand. 1660-64); ż. (ok. 1640) Marianna Maryna Krzeczkowska (ok. 1620-po 1659); w aktach także: Krzeckowska, Chrzeckowska.

Źródła: Bon. t. 1/260.