Bierzyński

herb Jastrzębiec

herb Korwin

Bierzyński h. Jastrzębiec (także h. Korwin oraz h. Ślepowron), senatorska rodzina z woj. sieradzkiego. Z niej: jeden kasztelan w 1783 r.

Pochodzą ze wsi Bierzyn, leżącej w dawnym pow. przedeckim. Wieś tę posiadali w 1530 r. Dziedziczyli ponadto na Fajewie 1594 r. i Mielnie 1538 r., Świerczyńsku w pow. piotrkowskim 1753 r. 

W XVIII w. zamieszkiwali w ziemi dobrzyńskiej, woj. sieradzkim i sandomierskim, pow. chęcińskim i radomskim, na Pomorzu, w pow. bydgoskim, na Ukrainie, gdzie posiadali starostwo szawuliskie (1737-1773), korobczyńskie (1783) i perejasławskie (1789), w woj. kijowskim, pow. żytomierskim, owruckim, zaś na Litwie, w pow. nowogrodzkim.

Podpisali z województwem sieradzkim, sandomierskim i kijowskim elekcję Stanisława Augusta. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w 1841 i 1848 r.

Genealogia
(osób: 26)

• APOLONIA Bierzyńska h. Jastrzębiec (ok. 1775-po 1810), c. Onufrego i Ludwiki ks. Ponińskiej h. Łodzia, kasztelanka żytomierska (Bon.); m. (ok. 1800) Klemens Poniński z Lipin h. Łodzia (ok. 1770-po 1810), kawaler Orderu św. Stanisława; dziedzic dóbr Lipiny; dzieci: 1/ Amelia Ponińska h. Łodzia (ok. 1810-ok. 1840); voto: (ok. 1830) Ludwik Olechnowicz ze Steczanki Stecki h. Radwan (1796-3 VI 1859), s. Jana Józefa i Tekli Wilga h. Bończa, powstaniec 1831 r., prezes głównego sądu kryminalnego wołyń- skiego w Żytomierzu; dowódca pułku Kozaków z Wołynia w korpusie Dwernickiego, później kapitan, adiutant w sztabie gen. J. Skrzyneckiego; po upadku powstania przebywał jakiś czas na emigracji we Francji, następnie zamieszkał w Galicji; tenże zapewne Ludwik był właścicielem majątku Raśniki w pow. ostrogskim ok. 1840 (J. Bartkowski, Wspomnienia z powstania 1831 r., Kraków 1966).

• JÓZEF Kajetan Wiktor Bierzyński h. Jastrzębiec (1746-po 1789), s. Felicjana i Teresy Pawsza, podkomorzy kijowski i żytomierski, starosta korobczyński; pisarz ziemski żytomierski 1768, podstoli owrucki 1779, podkomorzy żytomierski 1783, poseł na Sejm Wielki 1788, kawaler Orderu Orła Białego 1791, Orderu Św. Stanisława 1784-1789, podkomorzy kijowski 1790 (Bon.); ż. (ok. 1770) Marianna (Maria) Zaleska h. Prawdzic (ok. 1750-po 1780), c. Mikołaja i Róży Pieńkowskiej; dzieci: Świętosław, Józefina, Konstancja.

Źródła: Bon. t. 1/258-259; Kos. t. 1/11; Urus. t. 1/207.