Birula

Birula i Birula-Białynicki h. własnego (in. Hołobok odm.?) v. Bierula, Birul, B.-Białynicki, stara rodzina osiadła na Białej Rusi, w woj. witebskim. Właściwym ich nazwiskiem jest Birula lub Bierula z przydomkiem od
majątku Białynicki, jednak niektórzy używali tego przydomku jako nazwiska.
Z woj. witebskim podpisali elekcję Augusta II w 1697 oraz pospolite ruszenie w 1698. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Cesarstwie w latach 1860-1862 i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej. Posiadali m. in. dobra Berezowa-Lada i Zajameczno w gub. mińskiej 1876.

• SEMEN Birula (ok. 1540-po 1581), dowódca Kozaków witebskich, pułkownik wojsk królewskich, dzielny wojownik 1565-1581, przyczynił się do zdobycia Uły; Bielski pod 1568 r. wspomina, że Birula z Kozakami witebskimi, Wieliż, Uświat i wiele innych włości moskiewskich spalił.
 
Źródła: Bon. I 270; Urus. I 219.