Biskupski

Biskupski h. Dąb, zamieszkali na dawnych ziemiach pruskich. Pisali się „z Arensdorfu”.

 
Źródła: Bon. t. 1/270; Kętrz.

Biskupski h. Lis, rodzina senatorska; pochodzą z Biskupic w pow. sieradzkim.

Pisali się „z Rudnik” i są jednego pochodzenia z Rudnickimi herbu Lis, a w XVI wieku „z Zadąbrowia” vel Zadąbrowski.

W wieku XVII posiadali starostwo wieluńskie ok. 1660 r., ekonomię samborską 1665 r., oraz miasto Jordanów, wsie Spytkowice, Wysoka etc.

Podpisali z ziemią wieluńską elekcję Jana Kazimierza w 1648 r., z woj. sieradzkim i łęczyckim elekcję Augusta II w 1697 r., z woj. sieradzkim obiór Stanisława Augusta w 1764 r. Z nich: 2 kasztelanów w latach 1540 — 1650.

Genealogia
(osób: 24)

• ANNA Katarzyna Biskupska z Rudnik h. Lis (ok. 1590-30 IX po 1642), c. Marcina i Zofii Śliwnickiej, podkomorzanka łęczycka; w aktach także: Katarzyna Anna B-ka (Bon.; Dw. Teki); m. (1612) Marek Boxa-Radoszewski na Siemikowicach h. Oksza (1577-28 XI 1641), s. Jerzego i Zofii Mogilnickiej, kasztelan wieluński; w młodości żołnierz w służbie hospodara wołoskiego Michała Walecznego, po powrocie do kraju dworzanin Zygmunta III Wazy 1601, wysyłany przez króla na liczne misje; poseł ziemi wieluńskiej na sejmy 1605 i 1616, podpisał elekcję króla Władysława IV w 1633; uczestnik wojen z Rosją 1609-1617; podkomorzy wieluński 1616, kasztelan wieluński 1633; tenutariusz wsi Modrze w pow. kościańskim, właściciel wsi Wodzierady w pow. szadkowskim; poch. w kościele Augustianów w Wieluniu 30 XI 1641; w aktach także: Boxa-Radoszowski (Urus.; Żych.); dzieci: Andrzej, Adam, Jan, Stanisław, Marek, Paweł, Ewa (?).

• IGNACY Zygmunt Biskupski h. Lis (2 V 1864-po 1897), s. Władysława i Barbary Bogdanowicz, urzędnik miasta Lwowa 1892 r., urzędnik ubezpieczeniowy 1897 r., zamieszkały we Lwowie; ur. Kraków, w akcie ślubu podano Monasterzyska; w aktach także: de Lis Biskupski (MK Lwów: św. Maria Magdalena); ż. (6 II 1892 Lwów) Stanisława Katarzyna Maria Tyc (4 I 1868-po 1897), c. Seweryna i Aleksandry Swoboda; ur. Drohobycz; ślub w parafii św. Andrzeja, we Lwowie, świadkowie: Wincenty Bieńkurski, wicedyrektor urzędu skarbowego we Lwowie, Mieczysław Rybicki, urzędnik krakowskiego Tow. Ubezpieczeń, filia we Lwowie (MK Lwów: św. Andrzej); dzieci: Zbigniew, Stefania, Adam.

 

Źródła: Bon. t. 1/270-271; Bon. t. 17/170 (tom Uzupełnień); Dw. Gen.; Dw. Teki; Kos. t. 1/11; Nejm.; Nies.; Urus. t.1/219-220.
 

Biskupski h. Niesobia (in. Złodziejowie), rodzina senatorska w woj. krakowskim, odgałęzienie rodu Krzywosądów. Z niej: dwóch kasztelanów w latach 1373 — 1440. Byli Biskupscy tego herbu i w Wielkopolsce.

Nazwisko mieli wziąć od Biskupic pod Czchowem, pisali się z Pilchowic w Raciborskiem. W XIV w. posiadali jeszcze Piekary i Kościelec w Krakowskiem.

Wcześnie notowani z przydomkiem Złodziej, który był pewnie ich pierwotnym nazwiskiem. Nazwa „Złodziej” służyła też jako jedno z zawołań herbu Niesobia i miało niegdyś zupełnie inne znaczenie niż obecnie – oznaczało człowieka przebiegłego. 

W linii wielkopolskiej, pochodzącej z Biskupic, w woj. kaliskim, w parafii Bliżanów, i stanowiącej odgałęzienie Niesobiów z Bobrownik, bardzo często spotykamy się z imieniem Wierzbięta i takimż przydomkiem, oraz z przydomkiem Mruk.

Profesor Dworzaczek podejrzewa nawet, że Niesobiowie małopolscy, Paweł czyli Paszko Złodziej z Biskupic, kasztelan biecki 1359 r., i jego syn Paszko Złodziej z Biskupic „Młodszy”, kasztelan małogoski 1427 r., potem zawichojski 1441 r., z Niesobiami z Biskupic wielkopolskimi mogli nie mieć nic wspólnego, prócz co najwyżej wspólnoty rodowo-klejnotowej. Istnieje nawet hipoteza, że ci drudzy należeli w rzeczywistosci do rodu Lisów, bowiem pisali się początkowo z Kępna, tak jak oni, a oba herby mają w godle wizerunek strzały.

Biskupscy herbu Niesobia podpisali z woj. wołyńskim elekcję Jana Kazimierza 1648 r. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Genealogia
(osób: 49)

• JÓZEF Biskupski h. Niesobia (ok. 1740-po 1774), s. Jana i Małgorzaty Modrzejewskiej, właściciel lub dzierżawca dóbr Wilczyce, parafia Chlewo, pow. Sieradz, 1774 r.; w aktach także: Wierzbięta-Biskupski, Wierzbienta-B.; używali przydomku „Wierzbięta” (Wierzbienta), a zatem byli herbu Niesobia, tymczasem w pracy p. Nejman „Szlachta sieradzka XIX wieku” umieszczeni z herbem Lis (Nejm.; MK Chlewo); ż. (ok. 1770) Katarzyna Otocka h. Dołęga (ok. 1745-po 1774), zapewne c. Kajetana i NN., a siostra Józefa, dziedzica dóbr Prusinowice; dzieci: Petronela, Antoni, Mikołaj, Paweł, Jakub.

• WIKTORIA Biskupska h. Niesobia (ok. 1740-po 1780), c. Jana i Małgorzaty Modrzejewskiej (Nejm.); m. (ok. 1760) Józef Otocki h. Dołęga (ok. 1740-ok. 1793), s. Kajetana i NN., dziedzic dóbr Prusinowice; dzieci: Antonina, Aleksander – Otoccy.

Źródła: Bon. t. 1/271; Dw. Teki (Monografia); Kos. t. 1/11; Krzep. Małop.; Nies.; Urus. t. 1/220.

Biskupski h. Rawicz, dziedziczyli dobra w woj. ruskim 1728 r. 

Wylegitymowani ze szlachectwa 1844 r., zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni podolskiej. 

Być może do tej rodziny należący Piotr, syn Ksawerego, rotmistrz armii carskiej, otrzymał przyznanie szlachectwa 1854 r. i zapisany został do ksiąg szlachty guberni kijowskiej.

• KONSTANTY Jan Biskupski h. Rawicz (ok. 1880-po 1918), s. Władysława i Marii Dorożyńskiej h. Krzywda; ż. (p. 1918) Jadwiga Lipkowska z Krasnosiółki h. Brochwicz (1886-1933), c. Jana Edwarda i Jadwigi Krupek-Kozakowskiej h. Lilia darta; dzieci: Marta.

• MARTA Biskupska h. Rawicz (23 VI 1918-14 XI 1999), c. Konstantego i Jadwigi Lipkowskiej h. Brochwicz; 1m. NI. Livingston (ok. 1900-po 1940); 2m. (p. 1949) Henryk Ignacy hr. Łubieński h. Pomian (1901-1960), s. Tadeusza i Marii Chościak-Popiel h. Sulima; 1v. żonaty (18 VI 1930) z Krystyną Młodecką (17 X 1913-29 IX 1973), c. Józefa i Aleksandry Wołowskiej; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. Pod Murem I-1-16 (Min.); dzieci: Monika Marta hr. Łubieńska (ur. 1949).

Źródła: Bon. Uzup.; Urus. t. 1/220; Min.

Biskupski h. Szreniawa odm. (in. Byliny, Bieliny), rodzina wielkopolska, pisali się „z Biskupic”.

Ich rodowym gniazdem są Biskupice, w pow. kaliskim. W grodzie pyzdrskim występują z końcem XIV w. Pietrasz, Dobiesław i Jan z Biskupic. Trzymali wójtostwo we wsi Dziwie 1662 r., byli również właścicielami Siernic, w woj. gnieźnieńskim 1754 r. 

Jan Szreniawa Biskupski, burgrabia kaliski, podpisał z woj. kaliskim elekcję Władysława IV w 1633 r. Michał, komisarz do rozgraniczenia dóbr z sejmu 1775 r. 

Biskupscy tego herbu zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Genealogia
(osób: 94)

• FRANCISZKA Biskupska h. Szreniawa odm. (ok. 1750-po 1770), c. Rocha i Teresy Koszutskiej; ur. prawd. Kuchary Cerkiewne, obecnie pow. Pleszew, woj. wielkopolskie (Dw. Teki); m. (ok. 1770) Kazimierz Głoskowski (ok. 1740-po 1792), s. Antoniego, wiceregenta akt ziemskich woj. kaliskiego, dziedzica Czyżewa w pow. konińskim, i Magdaleny Chmielewskiej (AGZ Kalisz, Konin).

• JÓZEF Szreniawa-Biskupski h. Szreniawa odm. (1785-15 X 1828), s. Walentego i Konstancji Kierskiej, podpułkownik wojsk polskich 1816; dziedzic wsi Brzuskiej (!) 1816 r. oraz po ojcu wsi Trzcielino Szlacheckie, parafia Konarzewo, pow. Poznań (Dw. Teki; MK Sieradz, Konarzewo); ż. (2 VI 1816 Modrze) Antonina Nepomucena Rozalia Julia Potocka h. Szeliga (26 IX 1790-26 VII 1821), c. Aleksandra i Joanny Nepomuceny Dzierzbińskiej (w niektórych opracowaniach błędnie: Dzierzbickiej), dziedziców dóbr Wyganowo; ur. Wyganów, chrz. Wronczyn, parafia Modrze (MK Modrze); ślub w parafii Modrze, miejscowości Modrze i Wronczyn, uwagi: on lat 31, ona lat 26, świadkowie: Ignacy Potocki, dziedzic Wronczyna z przyl., Józef Kierski, dziedzic Łężców, Maksymilian Potocki, dziedzic Będlewa, Franciszek Ksawery Szczytnicki, dziedzic Goliny i Potarzycy (MK Modrze); dzieci: Eugeniusz, Tytus, Feliks, Kazimierz, Antonina.

Źródła: Bon. t. 1/271-272; Dw. Teki (Monografia); Szl. Król.; Urus. t. 1/220-221.

Biskupski, z Biskupic, w woj. płockim 1383 r. 

• MIKOŁAJ z Biskupic (ok. 1310-po 1350), cześnik płocki ok. 1350 r.

Być może z tego rodu był:

• JAKUB z Biskupic (ok. 1490-1553), kanonik krakowski i płocki; pochowany w Pułtusku, nagrobek jego podał Starowolski.  

Źródła: Bon. t. 1/270.

 

Biskupski, z Biskupic, w ziemi przemyskiej 1442 r. 

Źródła: Bon. t. 1/270.