Biegański

Biegański h. Leszczyc, z Bieganina w powiecie kaliskim, na którym dziedziczyli 1579 r. Podpisali elekcję 1697 r. z woj. poznańskim. Dziedziczyli dobra Potulice (1854) i Cyków (1876) w Poznańskiem. Tych ostatnich Boniecki zalicza do Prawdziców.

• ŁUKASZ Biegański (zm. 1839), oficer w Legionach Polskich we Włoszech, a w latach 1806-1814 w wojsku Ks. Warszawskiego, ostatecznie generał dywizji.

Źródła: Bon. t.1/204; Urus. t.1/171-172.
 

Biegański h. Miesiąc, rodzina tatarska; wylegitymowani ze szlachectwa w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej w 1819 r. 

Źródło: Urus. t.1/172.


Biegański h. Prawdzic, wyszli z woj. płockiego, gdzie znajduje się gniazdo Prawdziców, i osiedli już w XIV wieku w Bieganowie w powiecie jędrzejowskim.
Poczynając od XVI wieku rodzinę tę spotykamy w różnych stronach kraju, przeważnie jednak na Litwie, gdzie nabyli znaczne majątki w powiatach bracławskim i starodubowskim i należeli do zamożniejszego obywatelstwa. W 1591 r. sprzedali Wiśniewo w pow. oszmiańskim Dybowskiemu. Posiadali starostwo starodubowskie (1703) i Hryczkowszczyznę (1710), Dukszty i Gierkany w gub. kowieńskiej (1822).
Podpisali elekcję Jana Kazimierza w 1648 r. z woj. wileńskim i mińskim, Jana III w 1674 r. z woj. rawskim, obiór Augusta II w 1697 r. z woj. wileńskim i podolskim, Stanisława Augusta w 1764 r. z woj. wileńskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Cesarstwie w 1836 r. w pow. nowoaleksandrowskim. 

Źródła: Bon. t.1/204-205; Urus. t.1/172.