Markowski

Markowski h. Bończa, licznie rozrodzeni na Podlasiu, Litwie, Wołyniu i Podolu. Pisali się „z Wielkiego Markowa”, dzisiaj znanego pod nazwą Markowo, pow. Bielsk Podlaski, parafia Domanowo in. Domanów, gmina Brańsk. 

W r. 1544 jest wzmianka w Niesieckim o Józefie Markowskim z Markowa Wielkiego, jako podsędku ziemi bielskiej i do 1945 r. pozostaje Markowo w ręku tej samej rodziny. Wedle podania, wieś była o wiele większa, lecz zburzona przez Szwedów, zasiedlona została w innym miejscu. Na dawnych jej gruntach istniały w XIX wieku dwie wsie: Wólka Markowo i Lendowo, w pow. mazowieckim, gub. łomżyńskiej. Dziedzicami Markowa około 1880 r. byli Markowscy i Śliwowscy (SGKP).

Wojciech Markowski, poborca inflancki 1589. Jan, pisarz grodzki żydaczowski 1591. Seweryn, rotmistrz królewski 1658. Krzysztof, stolnik latyczowski 1718. Konstanty, cześnik czerwonogrodzki 1740. Jan, z horodniczego łuckiego 1768 r. skarbnik wołyński 1778-1788 r. Józef, cześnik 1768 r., podstoli 1772 r., stolnik 1775 r., a chorąży mielnicki 1778-1788 r., kilkakrotnie poseł na sejmy. Władysław, sędzia grodzki brański 1793 r. Walenty, sędzia pokoju łukowski 1818 r., poseł na sejm 1820 r.

Dwóch Janów, Mikołaj, Stanisław i Walenty 1648 r. z woj. podlaskim, Kazimierz, poseł bielski, z ziemią bielską i Malcher (Melchior) z ziemią warszawską 1669 r. podpisali elekcje. Jan, elektor 1697 r. z ziemi warszawskiej. Antoni, Jan, Stanisław i Walenty podpisali elekcję 1733 r. z woj. podlaskim.

Markowscy herbu Bończa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej, podlaskiej i lubelskiej. Z nich: 1 kasztelan w latach 1788 — 1796.

Markowscy osiedleni w Wielkopolsce i na Kujawach, pieczętowali się herbem Szeliga.

Genealogia
(osób: 118)

• MICHALINA Joanna Markowska h. Bończa (ok. 1850-po 1880), c. Piotra i Ludwiki Grocholskiej; m. (21 V 1878 Krzemieniec) Franciszek Andrzej Sokolnicki (ok. 1850-po 1880), s. Karola i Marianny Zarzyckiej; ślub w parafii Krzemieniec, pow. Krzemieniec, miejscowość: Krzemieniec (MK Krzemieniec); dzieci: Maria Gabriela Sokolnicka (ur. 18 III 1879 Krzemieniec).

 

 Franciszek Markowski
(1727-1806)

 

 • WŁADYSŁAW Mikołaj Markowski h. Bończa (1801-1861), s. Feliksa i Franciszki Bełdowskiej, kapitan wojsk polskich, uczestnik powstania listopadowego; wstąpił 1820 r. do 4 pułku ułanów i w 1825 r. został podporucznikiem, a 1830 r. porucznikiem; kapitan 1831 r. i kawaler orderu Virtuti Militari; ur. Żuków, pow. siedlecki, gm. Mokobody, zm. Warszawa (Urus.; Ks. Wojskowe); ż. (1834 Warszawa) Franciszka hr. Suchodolska h. Janina (1811-po 1840), c. Jana i Teodory Kunickiej h. Bończa; ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Władysława, Jan, Zygmunt, Teodora.

 

Źródła: Bork. Sp. 238; Kos. t. 1; Nies. t. 6/346-347; Puł. t. 1/126-130; Sęcz.; SGKP t. 6/130, t. 15 cz. 2/303; Szl. Król.; Urus. t. 10/224-229.

 

 

Markowski h. Szeliga, vel Markoski, stara rodzina na Kujawach, w Wielkopolsce i na ziemiach pruskich. Są znani już Paprockiemu w 1584 r. Nazwisko biorą od wsi Markowice, w pow. inowrocławskim, parafia Ludzisko. 

O ich pochodzeniu tak pisze W. Dworzaczek: „Jak się zdaje, wymienieni niżej nie stanowili jednego pnia genealogicznego, a łączył ich tylko obok nazwiska wspólny herb, niekiedy przyjęty chyba dość późno. Niektórzy z nich mogli być potomkami Grzymalitów, a zdarzały się, jak to zobaczymy niżej, że jeden z M-ch pieczętował się Jastrzębcem, zaś jego notoryczny wnuk Szeligą”.

Dziedzicem tych dóbr był w 1463 r. Jan z Markowic. Markowscy są jednego pochodzenia z Czarnotulskimi. Oczyścili się 1672 r. w sądzie w Radziejowie z przyganienia szlachectwa uczynionego przez Stanisława Gniewkowskiego, podając wówczas swój wywód rodowy.

Stanisław, skarbnik radziejowski 1740. Piotr, kanonik kruszwicki 1756. Ignacy Walenty, miecznik przedecki 1760. Bonawentura, pisarz ziemski inowłodzki, komornik graniczny brzeski kujawski 1773. Teodor, wojski radziejowski 1782. 

Marcin i Stefan z woj. brzeskim kujawskim podpisali elekcję 1648 r., a Stefan z ziemią przemyską elekcję 1669 r. Franciszek, Jan, Ludwik i Michał z woj. brzeskim kujawskim, a Franciszek z sieradzkim Augusta II, zaś Adam z chełmińskim, Antoni i Jakub z inowłodzkim, Jan i Stanisław z brzeskim kujawskim, a drugi Stanisław z kaliskim województwem 1733 r. Stanisława Leszczyńskiego elektorowie.

Markowscy herbu Szeliga zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Podczas tychże legitymacji, niektórzy z Markowskich herbu Bończa mylnie podali Szeligę za swój herb rodowy.

Była też na Ukrainie rodzina kozacka tego nazwiska i herbu, nobilitowani 1728 r. lub wcześniej. Herbarze wymieniają ponadto Markowskich herbów: Drzewica, Grzymała i Nałęcz.
zeliga.

Genealogia
(osób: 67)

 

• BONAWENTURA Antoni Markowski h. Szeliga (14 VII 1738-po 1789), s. Stanisława i Róży Potockiej, pisarz ziemski inowrocławski; regens grodzki kruszwicki 1768 r. (MK Pakość), komornik graniczny brzeski kujawski 1773 r. (MK Pakość), pisarz ziemski inowrocławski 1779 r. (MK Polanowice); plenipotent 1765 r. Tomasza Konarskiego (AGZ Poznań); dziedzic dóbr Jankowo, parafia Pakość (MK Pakość); ur. Raczyce in. Racice, parafia Polanowice, chrz. 27 VII 1738, chrzestni oraz asysta: G. Michał Potocki i Gertruda z Zarembów Zgórska, Franciszek Wysocki, skarbnik bydgoski z żoną (Dw. Teki; MK Polanowice); ż. (23 I 1768) Teodora Wolska z Rusinowa h. Godziemba (ok. 1750-po 1789), c. Jana, stolnika brzeskiego kujawskiego, dziedzica Jankowa, i NN.; wniosła dobra Jankowo mężowi (LC Pakość); oboje z mężem żyli jeszcze 1789 r. (AGZ Gniezno); dzieci: Tadeusz, Edward, Anastazy, Zenon, Roch, Edward, Hiacynt, Marianna.

• TEOFILA Markowska h. Szeliga (1813-13 XII 1871), c. Zenona i Klary Boruckiej; ur. Szyszyn, zm. Gostom, będąc na utrzymaniu rodziny (Dw. Teki); 1m. NI. Morawski (ok. 1800-ok. 1840); 2m. (p. 15 II 1845) August Napoleon Modliński h. Jastrzębiec (ok. 1800-po 1845), dzierżawca Napruszewa; w aktach także: Napoleon August Modliński; dzieci: m. in. Julian August Ludwik Modliński (ur. 1843).

Źródła: Bon.; Bork. Sp. 238; Dw. Teki (Monografia); Krzep. Prus. t. 2/204; Nies. t. 6/347-348; Sęcz.; Urus. t. 10/229-231; W. Skowroński, Materiały genealogiczne.