Mokrski

Mokrski h. Jelita, vel Saryusz-Mokrski, jak pisze Uruski, jest to „jedna z najdawniejszych i historycznie znanych naszych rodzin”. Używała za Piastów nazwiska Biesiad i tytułu hrabiów (comes). 

Zamieszkiwali do XIV stulecia na Kujawach i z niej pochodzi comes Jan, kasztelan w 1311 r., a wojewoda kujawski 1325 r. Od połowy XIV stulecia zamieszkiwali głównie w Małopolsce, gdzie zapewne otrzymali nadania od Władysława Łokietka, wynagradzającego pomoc w walkach, jakie zmuszony był toczyć z Czechami. W początkach XV stulecia rozdzielili się na dwie linie, jedną piszącą się „z Mokrska”, drugą „z Węgleszyna”, obydwie zamożne i senatorskie. 

Z linii węgleszyńskiej: Pielgrzym był starostą wielkopolskim, walczył w wojnie Nałęczan z Grzymalitami, trzymając stronę Jadwigi. Tomasz, podczaszy królewski 1387, generał wielkopolski 1407, w końcu kasztelan sandomierski 1409.

Z linii „z Mokrska”: Klemens, kasztelan radomski 1413 r., zostawił czterech synów: Piotra, dziedzica na Sulmierzycach, którego potomkowie wzięli nazwisko Mokrski, Floriana, dziedzica na Pacanowie, od którego pochodzą Pacanowscy herbu Jelita, Jana, chorążego krakowskiego i marszałka nadwornego koronnego 1444-1461 r. i Mikołaja, chorążego sandomierskiego 1452-1457 r., dziedzica dóbr Mokrsko, poległego w bitwie z Krzyżakami pod Chojnicami 1454 r. Ci dwaj ostatni, a także Jan, syn Adama, ich krewny pozostali przy rodzinnym nazwisku Biesiad, lecz ich potomkowie zmienili je w początkach XVI stulecia na Biesiadecki vel Biesiadowski.  

Nazwisko Mokrski wzięli od dóbr Mokrsko Dolne, wsi parafialnej, w pow. Jędrzejów, gdzie występują jako dziedzice w latach 1367-1540. Są jednego pochodzenia z Biesiadeckimi, Buszkowskimi, Czermińskimi, Pacanowskimi, Secygniowskimi, Wilczkowskimi, dalej z Łukowskimi, Postękalskimi z ziemi sieradzkiej i wyszłymi z nich Morawickimi - wreszcie Węgleszyńskimi i Zakrzewskimi.

Mokrscy herbu Jelita zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej. Z nich: 1 biskup i 3 kasztelanów w latach 1329 — 1414.

Genealogia
(osób: 20)

 

• ERAZM Mokrski h. Jelita (31 VIII 1817-po 1848), s. Wincentego i Anieli Lipskiej; razem z dziećmi wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1848 r. z herbem Jelita, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; ur. Lwów (Sęcz.); ż. (8 IX 1841 Lublin) Józefa de Medem (ok. 1823-po 1841), c. Ignacego i Marianny Rembielińskiej; ur. Tarnogóra; dzieci: Roman, Zygmunt, Witold.

 

 

• TEODOZJA Petronela Mokrska h. Jelita (ok. 1790-po 1813), c. Michała i Tekli Bogusławskiej; m. (29 III 1813 Kałów) Józef Kozarski (ok. 1785-po 1813), s. Józefa i Marianny Garbowskiej (Garboskiej); ślub w parafii Kałów, obecnie pow. Poddębice, miejscowość: Ciężków (MK Kałów). 

 

Źródła: Bork. Sp.; Elekt. t. 1, 2; Krzep. Małop. 65; Nies. t. 6/452-454; Sęcz.; Szl. Gal.; Urus. t. 11/222-224.