Kotowicz

Kotowicz h. Korczak, w W. Ks. Litewskim i na Wołyniu. Niektórzy z nich używali przydomka Perewiski. Wyrok Aleksandra Jagiellończyka z 1499 r., w sprawie Szandra, Piotra i Iwaszka Kotowiczów z Nosiłowskim, o dobra Horki, wspomina, że dziadem ich był Kot (Metr. Lit.).

Fedko, Olechno i Michajło Kotowiczowie z Wołynia, bracia, dostarczali na początku XVI wieku na potrzeby wojenne 16 koni, a Michno i Seńko, bracia, 8 koni. Jerzy Kotowicz otrzymał 1514 r., od króla Zygmunta, Jakimowszczyznę, w pow. grodzieńskim. Lew Iwanowicz Kotowicz, dwrorzanin królewski 1541 r., był 1524 r. namiestnikiem tj. podwojewodzim nowogrodzkim (Metr. Lit.).

Kotowiczowie herbu Korczak zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej. Z nich: 2 biskupów i 1 kasztelan w latach 1671 — 1700.

Genealogia

(osób: 55)

 

• ANTONINA Kotowicz h. Korczak? (ok. 1838-po 1860), c. Franciszka i Katarzyny  Hryniewickiej (Gryniewickiej); zamieszkała we wsi Puchły, parafia Narew, pow. Hajnówka; wieś ta była gniazdem rodu Puchłowskich herbu Puchała; ta Antonina w aktach nazwana jest „urodzoną” Kotowiczówną, lecz jej siostra rodzona 1867 r. figuruje jako „mieszczanka” (MK Narew); m. (24 I 1860 Narew) Antoni Sakowski (ok. 1830-po 1860), s. Marcina i Małgorzaty Żachowskiej (Żochowskiej?); zamieszkały w Okolicy Saków; ślub w parafii Narew, miejscowość: uwagi: oboje „urodzeni”, on kawaler lat 30, ona panna lat 22, świadkowie: sławetny Jan Kotowicz, Alosza NN. (ibid.).

 

• STANISŁAW Kotowicz h. Korczak (ok. 1819-1859/80), s. Szymona i Zofii Ciemniewskiej h. Prawdzic, urzędnik w Gruzji; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1859 r. z herbem Korczak (Urus.); ż. (1840 Warszawa) Marianna Marta Koc (ok. 1817-1880), c. Józefa i Rozalii Sasin; ur. we wsi Kaleń, parafia Żelechów?, dawny pow. błoński, obecnie pow. Grodzisk Mazowiecki, zm. Warszawa, lat 65 sic!, wdowa (MK Warszawa-Wola: św. Stanisław); ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan). 

 

Źródła: Bon. t. 11/389-391; Kos. t. 1; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 7/335-336.