Gosławski

Gosławski h. Nałęcz, vel Gosławicki, Kiełbasa-Gosławski, Gosłowski, w Wielkopolsce i na Kujawach. Używali przydomku Kiełbasa, który był ich pierwotnym nazwiskiem. Pisali się „z Gosławic”. Majątkiem gniazdowym tej rodziny jest wieś parafialna Gosławice, w pow. konińskim. 

Gosławscy herbu Nałęcz wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej. Z nich: 1 biskup i 3 kasztelanów w latach 1433-1573.

Genealogia
(osób: 21)

• KONSTANCJA Gosławska h. Nałęcz (ok. 1720-ok. 1788), c. Stanisława i Barbary Doruchowskiej (AGZ Kalisz; Nejm.); 1m. Michał Stanisław Miękiński (ok. 1710-ok. 1735); 2m. (1736) Hieronim Skrzyński (ok. 1710-po 1740), chorąży sieradzki; 3m. (ok. 1760) Michał z Siemikowic Boxa-Radoszewski h. Oksza (ok. 1720-1782), s. Franciszka i 2ż. Franciszki Nieborowskiej, kasztelan brzeziński; stolnik gostyński 1754, deputat na Trybunał koronny z województwa sieradzkiego 1754 i 1766, starosta szadkowski (Szadek) 1755, kasztelan brzeziński 10 IV 1775-1782; kawaler orderu św. Stanisława 27 V 1777; posesor Sobótki Wielkiej i Małej w pow. kaliskim (AGZ Kalisz); 1v. Marianna Olszowska h. Prus II (ok. 1730-ok. 1760), c. Antoniego, miecznika dobrzyńskiego, i Marianny Ostrowskiej.

• TOMASZ Damazy Gosławski h. Nałęcz (ok. 1799-23 XII 1873), s. Pawła i Anny Mietlickiej, zapewne właściciel wsi Nowostawy, parafia Niesułków, pow. Zgierz, 1834 (MK Niesułków); właściciel lub dzierżawca wsi Kalonka, parafia Skoszewy, pow. Łódź Wchodnia, 1841 (MK Skoszewy); w aktach pisany także jako Damazy Tomasz G.; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r. z herbem Nałęcz (Sęcz.); zm. Rawa Mazowiecka, w szpitalu rawskim, lat 74, uwagi: wdowiec po Nimfie Plichta (MK Rawa Mazowiecka); ż. (1829 Skoszewy) Nimfa Plichta h. Półkozic (ok. 1803-po 1841), c. Teodora i Teodozji Błociszewskiej h. Ostoja; ślub w parafii Skoszewy in. Stare Skoszewy, pow. Łódź Wchodnia, miejscowość: Moskwa (MK Skoszewy); dzieci: Józef, Antonina.

Źródła: Bon. t. 6/324-325; Kos. t. 1; Nejm.; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 4/305-306; Żych. t. 1/365.

Gosławski h. Oksza, rodzina małopolska, pisała się „z Bebelna”, wsi w pow. chęcińskim. Gosławscy są jednego pochodzenia z Sulikowskimi. Ich majątkiem gniazdowym są Gosławice, w pow. tarnowskim, w parafii Wierzchosławice.

Krzysztof Gosławski, właściciel Bebelna i Krzepina 1508 r. (Paw.). Adam surrogator grodzki chmielnicki 1550 r. Barbara, córka Krzysztofa, żona Walentego Dembińskiego, kasztelana krakowskiego, który wyznaczył 1577 r. za opiekunów dzieciom braci jej: Krzysztofa i Stanisława (Zs. Krak.). Stanisław z Bebelna, właściciel Zalesia 1576 r. 

W połowie XVI stulecia większa część członków tej rodziny przeszła na wyznanie ariańskie i byli jego gorliwymi obrońcami. W 1660 r. wskutek wygnania arian kilku z nich opuściło ojczyznę i przesiedliło się do Niemiec i Siedmiogrodu. Potomkowie osiedlonych w tym drugim kraju, mają dotychczas istnieć, lecz zmienili nazwisko (Urus.).

Andrzej podpisał elekcję 1632 r. Stanisław Aleksander pisał się z woj. krakowskim na obiór Jana Kazimierza 1648 r. Andrzej z woj. sandomierskim, a Antoni, Krzysztof i Stanisław, z woj. krakowskim, podpisali elekcję Augusta II-go 1697 r. Onufry, pisał się z woj. sandomierskim na elekcję Stanisława Augusta 1764 r.

Gosławscy herbu Oksza wylegitymowali się ze szlachectwa 1802 r. na Wołyniu, 1804 r. w Galicji zachodniej, 1810 r. w Wydziale Stanów we Lwowie, w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej i radomskiej, oddział sandomierski.

Genealogia
(osób: 47)

• EMIL Wawrzyniec Gosławski z Bebelna h. Oksza (20 XII 1819-po 1876), s. Wincentego Sotera i Wiktorii Grzegorzewskiej, urzędnik w Radomiu, członek honorowy Urzędu Lekarskiego guberni radomskiej; w aktach także: Emilian Gosławski; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1859 r. z herbem Oksza i przydomkiem „z Bebelna”, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski; wylegitymował się jako prawnuk Jana z Bebelna, dziedzica wsi Bałków w 1700 r. (Bon.; Urus.; Sęcz.); 1ż. (24 XI 1859 Policzna) Helena Franciszka Patek h. Prawdzic (ok. 1834-ok. 1870), c. Wincentego Juliana i Izabeli Niewęgłowskiej; w aktach także: Franciszka Patek; zamieszkała 1853 r. Policzna, pow. Zwoleń, przy szwagrze i siostrze Boguckiej; ur. Radom (MK Policzna); ślub w parafii Policzna, pow. Zwoleń, miejscowość: Policzna Dwór, uwagi: ona 1v. (30 VIII 1853 Policzna) Julian Donat Schulz (MK Policzna), doktor medycyny; 2ż. (1875 Kowala-Stępocina) Amelia Helena Deskur h. wł. (1852-1876), c. Józefa i Klementyny Jasieńskiej h. Dołęga (Jasińskiej); w aktach także: Amelia (Amalia) Helena Deskours; ślub w parafii Kowala-Stępocina, pow. Radom, miejscowość: Kowala Stępocina, uwagi: wdowiec, panna (MK Kowala-Stępocina).

• REGINA Marianna Gosławska h. Oksza (ok. 1792-po 1819), c. Onufrego i Józefy Lisieckiej; chrz. 3 XI 1819 Kraków (MK Kraków: św. Anna); m. (3 XI 1819 Kraków) Walenty Rudkowski (ok. 1770-po 1819), notariusz woj. sandomierskiego 1819; ślub w parafii św. Anny, miejscowość: Kraków, uwagi: on lat 50, „magnificus”, notariusz palatynatu sandomierskiego, ona lat 27, „magnifica” (MK Kraków: św. Anna).

Źródła: Bon. t. 6/325-328; Elekt. t. 1, 2; Krzep. Małop. 33; Nies.; Pap.; Sęcz.; Szl. Gal.; Szl. Król.; Urus. t. 4/306-308.