Bzicki

Bzicki h. Ciołek, rodzina małopolska, drobna szlachta w ziemi chełmskiej, pisząca się „z Bzitego”, ale i „z Bzic”. Niektórzy używali przydomku „Jarogoszka”. Z nich: 1 kasztelan w latach 1557 — 1565.

Wywodzą się ze wsi Bzite, w woj. lubelskim, parafia i powiat Krasnystaw. Feliks Bzicki, współwłaściciel tej wsi 1564 r. (Paw.). Bernard, dziedzic Żulina 1539 r., procesuje się o Oleśniki, w ziemi chełmskiej 1530 r.

Jan Bzicki, dworzanin królewski 1547 r. (Metr. Lit.). Andrzej (zm. 1567), kasztelan chełmski, dowódca wojskowy, poseł do Turcji 1557 r. Jan, komornik graniczny przemyski 1653 r., komisarz do rozgraniczenia powiatów z sejmu 1670 r. (Vol. Leg.), nabył dożywocie na wieś Jasin, w ziemi przemyskiej 1656 r. Jan, zapewne syn poprzedniego, komornik graniczny sanocki 1677 r. Andrzej z Bzic, kanonik sandomierski, proboszcz łukowski 1662 r. (Zap. Lub.).

W XVII wieku posiadali swoje majątki głównie w ziemi chełmskiej i przemyskiej. Aleksander, Jan, Paweł, Kazimierz i Stanisław podpisali z ziemią chełmską elekcję króla Michała 1669 r., a Adam, Samuel i Sebastian elekcję Augusta II-go 1697 r.

Bziccy herbu Ciołek, przydomku Jarogoszka, wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

• ANDRZEJ Bzicki z Bzic h. Ciołek (ok. 1620-po 1664), s. Aleksandra i NN., ksiądz rzymsko-katolicki, kanonik sandomierski, proboszcz łukowski 1662, oficjał łukowski i pleban żabiański 1663, proboszcz drążgowiecki (parafia Drążgów była złączona z żabiańską do 1731 r.), od 22 IV 1652 wszedł do kapituły sandomierskiej i został obrońcą spraw kapituły w sądach lubelskich; właściciel zagrody we wsi królewskiej Sarny w tenucie Ryki, w ziemi stężyckiej, gdzie wybudował sobie spichlerz nad rzeką Wieprz 1663 r. (Bon.; Zap. Lub.; Lustr. woj. sand. 1660-1664, t. 1/159).

• ANNA Bzicka h. Ciołek (ok. 1620-po 1661); w 1661 r. żona Jana Dobrzyckiego (Bon.; Woł.); 1m. Jakub Rudnicki (ok. 1610-ok. 1661); 2m. (ok. 1660) Jan Dobrzycki (ok. 1620-po 1661).

Źródła: Bon. t. 2/300; Dw. Teki; Kos. t. 1; Sęcz.; Urus. t. 2/121.