Bonar

Bonar h. własnego (in. Bonarowa), vel Bohnar, Bochnar, Boner, Bohner, Bochnar, kupiecka rodzina krakowska, pisząca się z Balic, zapewne indygenowana w Polsce w XV wieku. 

Prawie we wszystkich aktach i przywilejach, w których są o nich wzmianki, zwykle nazywani są Bonarami, więc nie wiadomo czemu prawie wszyscy heraldycy i historycy, przezwali ich mylnie Bonerami. Listy własnoręcznie przez nich pisane i podpisane, wszelką wątpliwość pod tym względem usuwają (Bon.).

Przybywają do Krakowa w II połowie XV stulecia i szybko dochodzą do urzędów senatorskich. Jak pisze Boniecki: "Zjawiają się (...) jako szlachta, z własnym herbem, którego zagraniczne pochodzenie aż nadto wykazuje lilia w połowie biała w czarnem polu, w połowie czarna w białem polu i ów mąż w zbroi dwie chorągwie trzymający, jedną białą w czarnej, drugą czarną w białej ręce”.

Kupiectwem i handlem doszli do olbrzymiego majątku, i wkrótce zasłynęli, jako jedni z najbogatszych mieszczan krakowskich. Lecz byli Bonarowie także znakomitymi przedsiębiorcami i finansistami. Korzystając z przywileju, służącego mieszczanom krakowskim, nabyli dobra Balice i Ogrodzieniec, w których nie tylko wznieśli wspaniałe pałace i ogrody, ale także zaprowadzili nowy ład i porządek w gospodarstwie, dotychczas w kraju naszym nieznany.

Jedna linia tej rodziny otrzymała w r. 1550 tytuł baronów Państwa Rzymskiego, z przydomkiem „na Ogrodzieńcu i Kamieńcu”. Z nich: jeden kasztelan krakowski i dwóch kasztelanów w latach 1536 — 1593. 

Mieli wygasnąć w Polsce w XVII stuleciu, jednakże Boniecki, w tomie Uzupełnień, pisze o prawdopodobnych dalszych potomkach tej rodziny w XIX stuleciu (po Piotrze, synu Jana, wspomnianym w aktach krakowskich 1649 r.). Ci Bonerowie wylegitymowali się ze szlachectwa na Wołyniu 1855 i 1859 r. 

Genealogia
(osób: 35)

• JAKUB Boner h. wł. (ok. 1745-po 1785), s. Wilhelma i Anny Ejsmont, dziedzic dóbr Nowosiółki, które sprzedał 1769 r. Sokołowskiemu; odstąpił 1785 r. synowm swoim, Michałowi i Wojciechowi, 4,000 zł, pochodzące ze sprzedaży Nowosiółek (Bon. Uzup.; Gr. Kijows.; Zs. Żytom.); ż. (1774 Zasław) Rozalia Wiktorska (ok. 1750-po 1780); dzieci: Michał, Wojciech.

• JOANNA Boner h. wł. (ok. 1810-po 1843), c. Michała i Marianny Kapuścińskiej; zamieszkała w mieście Zasław, pow. Zasław, ówczesna gubernia wołyńska; ur. Zasław; jej bracia wylegitymowali się ze szlachectwa na Wołyniu, 1855 i 1859 r. (Bon. Uzup.; MK Zasław: św. Józef); m. (24 I 1832 Zasław) Wincenty Klimkowski (ok. 1805-po 1843), s. Jana i Julii Czajkowskiej; ślub w parafii św. Józefa, w Zasławiu (MK Zasław: św. Józef); dzieci: 1/ Emilia (ur. 30 XI 1832); ur. Zasław Nowe Miasto (ib.); 2/ Emilia Apolonia (ur. 8 II 1833); ur. Zasław Majdan (ib.); 3/ Bolesław (ur. 13 III 1834); ur. Zasław (ib.); 4/ Mieczysław (ur. 17 X 1837); ur. Zasław Nowe Miasto (ib.); 5/ Idalia (ur. 28 V 1839); ur. Zasław Nowe Miasto (ib.); 6/ Palmira (ur. 23 II 1842); ur. Zasław Nowe Miasto (ib.); 7/ Mieczysław Stanisław (ur. 9 V 1843); ur. Zasław (ib.) – Klimkowscy.

Źródła: Bon. t. 1/379-384; Bon. t. 17/245 (tom Uzupełnień); Dw. Teki; Kos. t. 1/13; Nies.; Urus.