Czartoryski

Czartoryski h. Lubicz, vel Czartoryjski, ze wsi Czartoria, dawniej Czartoryja, parafia i gmina Miastkowo, pow. Łomża, woj. podlaskie. Bodzula z Czartoryi kupił od Wawrzyńca z Czartoryi w 1401 r. dziesięć włók gruntu w pobliżu Łomży, za przywilejem księcia Ziemowita
Starszego. W 1460 r. książę mazowiecki Konrad wydał przywilej Mikołajowi z Czartoryi (Kap.).
Wskutek rozdrobnienia majątku, wieś Czartoryja stała się zaściankiem szlacheckim, w którego obrębie leżały wsie Czartoryja Krzyki, Cz. Pękale, Cz. Wydżgi in. Wydźgi, Cz. Hylągi i Cz. Wierzchy. W XIX stuleciu istniała tylko Czartoryja, licząca 333 mieszkańców (SGKP). Jakub Czartoryski, łowczy ostrowski 1608. Jan Czartoryski, podsędek łomżyński 1615. Wojciech, burgrabia łomżyński 1750, dziedzic wsi Czartoryja-Krzyki. Gabriel, komornik ziemski łomżyński 1778. Czartoryscy podpisali elekcje 1697 i 1764 r. z ziemią łomżyńską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 73)

• ALEKSANDRA Czartoryska (ok. 1840-po 1863), c. Piotra i Marianny Ostaszewskiej; zamieszkała Działoszyn, pow. Pajęczno, woj. łódzkie (MK Działoszyn); m. (6 II 1861 Działoszyn) Gustaw Sujkowski (ok. 1830-po 1863), s. Antoniego i Praksedy Wyszkowskiej; ślub w parafii Działoszyn, miejscowość: Działoszyn (MK Działoszyn); dzieci: Gerard Piotr (ur. 24 IX 1861 Działoszyn), Gustaw Kamil (ur. 18 VII 1863) – Sujkowscy.

• DAMAZY Czartoryski (ok. 1800-po 1838), s. Mateusza i Zuzanny Wiszowaty, audytor 5 pułku armii Królestwa Polskiego; zamieszkały Łowicz, parafia i pow. Łowicz (MK Łowicz: Kolegiata); jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1850 r. z herbem Lubicz (Bon.; Urus.; Szl. Król.); 1ż. (1826 Warszawa) Marianna Eleonora Szablicka (ok. 1805-ok. 1837); ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Czesław, Emilian; 2ż. (1838 Warszawa) Serafina Agnieszka Szablicka (ok. 1810-po 1838); ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan).

Źródła: Bon. t.3/334-335; Kap.; Nies.; SGKP t.1/772; Szl. Król.; Urus. t.2/388-389.


Czartoryski h. Pogoń litewska, książęca rodzina mająca pochodzić od Konstantyna księcia czerniechowskiego, brata króla Władysława Jagiełły, a syna w. ks. litewskiego Olgierda. Tytuł książęcy i herb Pogoń litewska przyznane im zostały przywilejem króla Władysława III z roku 1442, zatwierdzonym przez króla Zygmunta Augusta w 1569, w 1785 otrzymali od cesarza Józefa II tytuł książąt Państwa Rzymskiego, ich tytuł książęcy był uznany w Rosji, Austrii i Król. Polskim; z tej rodziny 1 arcybiskup prymas, 1 biskup, 6 wojewodów, i 2 ministrów w latach 1566-1831. — Aleksander (zm. 1570), wojewoda wołyński 1566. Mikołaj Jerzy (zm. 1662), kasztelan wołyński 1634, wojewoda podolski 1655, wołyński 1657. Florian Kazimierz (zm. 1673), biskup poznański 1650, kujawski 1654, arcybiskup gnieźnieński, prymas polski. Michał Jerzy (zm. 1692), wojewoda bracławski 1658, wołyński 1662, sandomierski 1680. Kazimierz (zm. 1741), podkanclerzy w. litewski 1710, kasztelan wileński 1724. Teodor Kazimierz (zm. 1768), biskup płocki 1734, poznański 1738. Fryderyk Michał (zm. 1775), kasztelan wileński 1722, podkanclerzy 1724, kanclerz w. litewski 1752. August Aleksander (zm. 1782), wojewoda ruski 1731. Adam Jerzy (zm. 1861), senator wojewoda Król. Kongresowego 1815-1830.
 
Źródła: Bon.; Kos. t.1; Urus.