Benoe

Benoe h. Taczała, otrzymali szlachectwo na sejmie 1689 r. W XVIII w. sprawowali urzędy ziemskie w powiatach: podolskim, halickim i kołomyjskim. Posiadali starostwa: jabłonowskie, sołotwińskie, horodelskie, drohowiskie, a także m. in. dobra Ossala i Trzcianka (1785), Niegowić (ok. 1870). 

Udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie w Galicji w 1783 r., w sądzie ziemskim lwowskim. Z nich: 1 kasztelan w latach 1749 — 1755.
 

• PAWEŁ Benoe (zm. 1755), chorąży kołomyjski 1727-36 r., wiceinstygator koronny 1737 r., instygator koronny 1739 r., kasztelan warszawski 1749-55. Był też starostą jabłonowskim (do 1732), sołotwińskim (do 1735), horodelskim (od 1748).

• IGNACY Benoe, bratanek Pawła, a syn Stanisława i Marianny Żuchowskiej, dworzanin królewski, starosta drohowiski (1771), porucznik roty pancernej 1775 r., pułkownik kawalerii narodowej w 1785 r., wielkorządca zamku krakowskiego 1787 r.

• JÓZEF Benoe, administrator dóbr królewskich 1789 r., kawaler orderu św. Stanisława.
 

• ATANAZY Benoe (zm. ok. 1890), dziedzic Niegowici, poseł na sejm lwowski i do rady państwa w Wiedniu, umarł bezdzietny, ostatni z rodu.
 
Źródła: Bon. t. 1/163; Kos. t. 1.