Aleksandrowicz

Aleksandrowicz h. własnego (in. Kosy), vel Alexandrowicz, przydomku Witold, albo Witołd, senatorska rodzina litewska, szeroko rozrodzona, wyznania rzymsko-katolickiego. Z nich: 1 biskup, 1 wojewoda, 2 ministrów i 1 kasztelan w latach 1470 — 1826.

Notowani od 1497 r., kiedy to Waśko Aleksandrowicz, klucznik grodzieński, otrzymał od Kazimierza Jagiellończyka, pewne grunta w pow. grodzieńskim. Jedna linia tej rodziny otrzymała w 1800 r. tytuł hrabiowski austriacki.

Aleksandrowiczowie herbu własnego wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski.

Herb — w polu czerwonym dwie kosy na krzyż, końcami w górę, a ostrzem do środka tarczy; w złączeniu ich schodzą się z góry i z dołu dwa miecze ze złotymi rękojeściami. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Genealogia
(osób: 52)

• APOLONIA hr. Aleksandrowicz h. wł. (ok. 1820-po 1850), c. Stanisława i Apolonii hr. Ledóchowskiej h. Szaława (Bon.); m. (ok. 1840) Ludwik Chościak-Popiel h. Sulima (1812-1856), s. Konstantego i Zofii Badeni h. Bończa, uczestnik powstania listopadowego, odznaczony krzyżem Virtuti Militari; właściciel dóbr Chocimów, w pow. opatowskim; dzieci: Maria, Antoni, Józef, Stanisław, Seweryn, Emilia, Michał – Popielowie.

• STANISŁAW hr. Aleksandrowicz h. wł. (1781-13 VIII 1826), s. Tomasza i Marianny Ledóchowskiej h. Szaława, szambelan dworu austriackiego, senator-kasztelan Królestwa Kongresowego; po śmierci ojca znajdował się w 1795 r. pod opieką Mikołaja Ledóchowskiego, kasztelana lubaczowskiego; starosta łosicki 1794 r., starosta mierzwicki, szambelan austriacki 1803-1810, poseł na Sejm Księstwa Warszawskiego 1810-1811, senator-kasztelan Królestwa 1824 r.; odznaczony Orderem św. Stanisława 1 klasy; otrzymał w Wiedniu 9 X 1800 r. od ces. Franciszka galicyjski dziedziczny tytuł hrabiowski, a potwierdzenie tego tytułu w Królestwie 1819 r., przez deputację Senatu Królestwa, został umieszczony w 1824 r. na liście osób upoważnionych do używania tytułów honorowych; jego synowie, Stanisław Alojzy i Antoni Tomasz otrzymali od ros. Rady Państwa w St. Petersburgu 27 XII 1847 r. potwierdzenie tytułów hrabiowskich; zm. Konstantynów (Bon.; Bork. Alm.; Lencz.; Urus.); ż. (ok. 1815) Apolonia hr. Halka-Ledóchowska h. Szaława (ok. 1790-28 II 1878), c. Antoniego i Julii Ostrowskiej; zm. Warszawa; 2v. Józef Ledóchowski h. Szaława; dzieci: Stanisław, Antoni, Apolonia, Maria.

Źródła: Bon. t. 1/30-32; Bon. t. 17/28 (tom Uzupełnień); Bork. Almanach; Lencz.; Kos. t. 1/7, 235-241; Urus. t. 1/23-26.