Krzycki

Krzycki h. Kita, rodzina czeska, osiedlona na Litwie, pisała się „z Byszowa”.

Adam, starosta ejszyski, gdy na skutek układów z Moskwą stracił 33 wsie, które nabył w Siewierszczyznie, a te przeszły do Rosji, dostał w wynagrodzeniu 16,000 kop litewskich na starostwie ejszyskiem 1647 r. Podpisał elekcję 1648 r. z woj. wileńskim. Nieznany z imienia Krzycki, scholastyk wileński, proboszcz grodzieński 1660 r. Teodor, syn Adama, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni kowieńskiej 1804 roku.

Herb — w polu czerwonym, ręka zbrojna z czarną kitą w garści. W szczycie hełmu taka sama ręka z kitą, albo trzy pióra strusie (Ostr. 1330 i 1331).

Według Uruskiego, niektórzy z Krzyckich herbu Kotwicz wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862 z herbem Kita. Pochodzenie tych Krzyckich nie jest jednak ustalone, gdyż wywiedli się od Kazimierza Krzyckiego, generała wojsk koronnych, a ten zdaniem Bonieckiego był bezdzietny.

• ADAM Krzycki z Byszowa h. Kita (ok. 1580-po 1648), starosta ejszyski, poseł na sejm i elektor królewski; podpisał z woj. wileńskim elekcję Jana Kazimierza 1648 r.; starostwo ejszyskie odstąpiła mu Katarzyna z Wiesiołowskich Karpiowa za konsensem królewskim z 1622 r.; konstytucja sejmowa z 1647 r. przyznała mu 16,000 kóp groszy litewskich na starostwie ejszyskim, w zamian za utracone wsie, które przeszły do Moskwy (Bon.).

 

Źródła: Bon. t. 13/12; Nejm.; Nies.; Ostr.; Sęcz.; Urus. t. 8/124; T. Gajl, Herbarz polski.

 

Krzycki h. Kotwicz, jak piszą w herbarzach: „starodawna i znakomita rodzina w wielkopolska”. Wywodzą się z Krzycka (Wielkiego i Małego), w pow. wschowskim, koło Leszna. 

Z nich: 1 arcybiskup gnieźnieński prymas i 4 kasztelanów w latach 1524 — 1783.

Prawdopodobnie niektórzy z Krzyckich herbu Kotwicz wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862 z herbem Kita.

 

Genealogia

(osób: 90)

• ELEONORA Krzycka h. Kotwicz (ok. 1751-19 II 1795), c. Antoniego i Franciszki Anny Skoroszewskiej h. Abdank; zm. Kawcze; 1m. (22 VII 1774 Chodzież) Adam Józef Grudziński h. Grzymała (ok. 1740-ok. 1780); 2m. (ok. 1780) Franciszek Ksawery Faustyn Grabski h. Wczele (15 II 1751-12 IX 1785), s. Stanisława i 2ż. Katarzyny Umińskiej, rotmistrz kawalerii narodowej 1785; dziedzic dóbr Nowe Miasto n/ Wartą, pow. Środa; ur. Miłosław, zm. lat 34 (Bon.; Urus.; Wyr. Tryb. Piotrk.; Dw. Teki); dzieci: Onufry, Kalikst – Grabscy; 3m. (19 X 1786 Mądre) Antoni Wyganowski h. Łodzia (ok. 1740-po 1786).

• STANISŁAW Krzycki h. Kotwicz (15 XI 1815-po 1856), s. Aleksandra i Katarzyny Fortunatówny, fabrykant wódki; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1856 r. z herbem Kita, razem z synem zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; ur. Zwierzyniec, w Lubelskiem (Urus.; Sęcz.); 1ż. NN. (ok. 1815-ok. 1841); 2ż. (1 IX 1842 Ćmielów) Franciszka Olesińska (ok. 1821-po 1846), c. Józefa i Agnieszki Czerwińskiej; ślub w parafii Ćmielów, pow. opatowski (MK Ćmielów); dzieci: Rudolf.

 

Źródła: Kos. t, 1.; Żych. t. 1/83.

 

Krzycki h. Lubicz, według Bonieckiego, mogli wyjść ze wsi Krzyczki vel Krzyszczki (Krzysczki), w dawnym pow. zakroczymskim.

Przybysław, kanonik poznański 1396 r. Przybysław, wraz z drugimi dziedzicami Krzysczek, w pow. zakroczymskim, otrzymał 1416 r., od księcia mazowieckiego Janusza, prawo chełmińskie dla tejże wsi. Dadzibog, Wojciech, Jan i Piotr, dziedzice Krzysczek, otrzymali 1428 r. od ks. mazowieckiego Jana, dwadzieścia włók pod Jadowem. 

Zygmunt z Krzyczek, na sądach we Lwowie 1453 i 1455 r. Michał, podstarości ciechanowski 1539 r. Bernard, za zasługi, otrzymał 1599 r. Hermanów, w woj. ruskim, spadły na skarb po Łomnickim. 

Maciej Krzycki, żonaty z Anną Chrząstowską, wdową po Gabrielu Michale Trembińskim, pozostawił córkę Magdalenę, za Józefem Ryziewiczem i syna Mikołaja, ożenionego z Marianną Baczewską, z której: Kazimierz, Józef, Dominik, Brygida, za Stanisławem Wojciechowskim i Rozalia (Akta Ziemskie Lwowskie z 1774 r.).

Źródła: Bon. t. 13/18; Nies.; Urus. t. 8/127.