Hulewicz

Hulewicz h. Lilie, vel Hulewicz z Lilienfeldu, otrzymali indygenat księstwa siewierskiego 1781 r. od księcia biskupa Sołtyka, a w 1785 r. od cesarza niemieckiego Józefa II szlachectwo galicyjskie, z przydomkiem z Lilienfeldu (Bon.).

Herb — tarcza w poprzek przedzielona, w górnej złotej części orzeł czarny dwugłowy, na jego piersiach litera JII (Józef II), w dolnej czerwonej części trzy lilie złote rzędem, lecz środkowa nieco wzniesiona nad boczne. Na hełmie w koronie orzeł czarny dwugłowy z cyfrą JII jak na tarczy.

• JAKUB Michał Hulewicz z Lilienfeldu h. Lilie (ok. 1756-1825), radca Trybunału apelacyjnego galicyjskiego; protokolista, następnie radca szlacheckiego sądu lwowskiego, w końcu radca Trybunału apelacyjnego galicyjskiego; otrzymał 1781 r. od księcia biskupa Sołtyka indygenat księstwa siewierskiego, a 1785 r. od niemieckiego cesarza Józefa II-go szlachectwo galicyjskie, z przydomkiem z Lilienfeldu; żonaty z Teklą z Kurdwanowskich, z którą od 1804 r. żył w separacji; zm. Lwów, lat 69 (Bon.; Urus.; Sęcz.); ż. (15 VI 1794) Tekla Kurdwanowska h. Półkozic (ok. 1778-po 1801), c. Jana Placyda i Rozalii (Róży) Granowskiej h. Leliwa, dziedziczka dóbr Łaszczówka, Majdan i innych; ślub w parafii Tomaszów Lubelski, miejscowość: Łaszczówka, uwagi: on lat 38, ona lat 15 (MK Tomaszów Lubelski); dzieci: Antoni.

Źródła: Bon. t. 7/393; Sęcz.; Urus. t. 5/223.

Hulewicz h. Nowina, stara rodzina wołyńska, od dóbr na których dziedziczyli, zwali się Wojutyńskimi, Drozdeńskimi, Perekalskimi itd. Jedna gałąź przeniosła się w XVIII wieku do Wielkopolski, gdzie mieszkali jeszcze na początku XX wieku. 

Według Niesieckiego byli herbu Nowina a według Kojałowicza – herbu Szeliga. Obaj mają rację, gdyż pieczęć Teodora Hulewicza z 1518 r. przedstawia Szeligę, to jest półksiężyc, nad nim krzyż. Druga pieczęć tegoż Teodora z 1536 r., przedstawia tylko krzyż, nad którym napis „Fedor”, a trzecia z 1544 r., gdy już był władyką łuckim i ostrogskim, przedstawia Nowinę.

Najprawdopodobniej mieli swój własny znak rodowy, przedstawiający linię wygiętą, a nad nią krzyż, poznawszy zaś z czasem podobne do niego herby Szeligę i Nowinę, zaczęli używać Szeligi, aż w końcu przy Nowinie pozostali (Bon.).

Za czasów Jana Kazimierza trzynastu Hulewiczów poległo w boju, a pod Wiedniem mieli swoją własną chorągiew. Z nich: 1 kasztelan w 1676 r.

Genealogia
(osób: 61)

• EMMA Hulewicz h. Nowina (ok. 1815-1895), c. Andrzeja i Katarzyny Suchorzewskiej h. Zaremba (Bon.); m. Tadeusz Mieczkowski h. Bończa (ok. 1801-1887); dzieci: 1/ Bronisława (ur. ok. 1830); 2/ Władysława (ok. 1834-1914); 3/ Nepomucen (ur. ok. 1840); 4/ Kazimiera (ur. ok. 1840) – Mieczkowscy.

Adam Hulewicz
(1853-1905)

• WALERIAN Walenty Hulewicz h. Nowina (13 IV 1818-8 XII 1891), s. Andrzeja i Katarzyny Suchorzewskiej h. Zaremba, uczestnik powstania 1848 r., komisarz wojenny w pow. wrzesińskim w 1863 r., ziemianin, działacz gospodarczy; właściciel dóbr Młodziejowice w Wielkopolsce 1863 r.; w aktach także: Walenty H-wicz; ur. Młodziejowice in. Młodziejewice, zm. tamże, lat 73 (Bon.; PSB; PTPN); ż. Teodora Łukomska z Łukomia h. Szeliga (1828-7 XI 1901), c. Marcelego z Parusewa i Józefy Pawłowskiej h. Ślepowron; zm. Parusewo, lat 73; dzieci: Adam, Maria.

Źródła: Bon. t. 7/393-408; Kos. t. 1; Nies.; Urus.; Żych. t. 1/191.