Czarnecki

Czarnecki h. Czarnecki (in. herb własny), vel Czarnecki de Leiligen, rodzina hrabiowska niemiecka, właściwe jej nazwisko było de Leiligen. 

Z nich: Andrzej (Jędrzej), otrzymawszy indygenat polski 1618 r. przyjął nazwisko Czarnecki, lecz umarł bezpotomny 1649 r.

Źródła: Bon. t. 3/291-292; Kos. t. 1.

Czarnecki h. Lew (in. Czarnecki III, herb własny), otrzymali szlachectwo na sejmie 1775 r. wraz z herbem Lew, dyplom wydany w 1777 r. (Kancl.).

Kacper, dzierżawca dóbr Stróża, w gub. lubelskiej 1838 r. Franciszek, porucznik wojsk polskich, zmarły w Kijowie 1848 r.

Czarneccy herbu Lew wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Genealogia
(osób: 12)

• BOLESŁAW Stefan Czarnecki h. Lew (1839-po 1900), s. Franciszka i Heleny Wolskiej; zamieszkały 1876 r. we wsi Janówka, gm. Potyjówka, pow. Radomyśl; wylegitymował się ze szlachectwa w 1900 r.; ur. Horodyszcze (Bon.); ż. (1875 Strzyżawka) Maria Szmidt (ok. 1850-po 1888), c. Wincentego i Emilii Kryńskiej; ślub w parafii Strzyżawka, pow. Winnica, obecnie Ukraina (ibid.); dzieci: Rozalia, Janina, Maria, Stefania, Franciszek.

• MELANIA Czarnecka h. Lew (ok. 1840-po 1868), c. Franciszka i Heleny Wolskiej; zapewne zmieszkała 1868 r. we wsi Troszcza, parafia Krasnopol, pow. Żytomierz (MK Krasnopol).

Źródła: Bon. t. 3/286; Sęcz.; Urus. t. 2/369; T. Gajl, Herbarz polski online.

Czarnecki h. Prus III (odm.), vel Czarniecki, zamieszkiwali głównie na Podolu i Wołyniu, a w XIX wieku także w Wielkopolsce. Z nich: 1 biskup i 1 kasztelan w latach 1677 — 1774.

Według Duńczewskiego, są dwie gałęzie tego domu, jedna używająca zwykłego herbu Prus III, druga, dodająca do tego herbu gwiazdę, kładąc ją w środku podkowy. Ta druga, pochodzić ma od Macieja Czarneckiego, który gromił nieprzyjaciela pod Zółtymi Wodami w czasie gwiaździstej nocy, za co dodaną miała mu być do herbu gwiazda. Tak opowiada Kochowski. Gwiazdę tę i potomkowie jego w herbie umieszczają (Bon.). 

Gniazdem obu tych gałęzi jest północne Mazowsze, z którego w wiekach XVI i XVII przesiedlili się na Podlasie i do południowych województw Rzeczypospolitej. Nazwisko wzięli zapewne od wsi Czarna koło Sierpca.

Marceli Czarnecki, dziedzic dóbr Chojno i innych, w W. Ks. Poznańskiem, otrzymał 1854 r. zatwierdzenie tytułu hrabiowskiego w Prusach, a rozciągnięcie tego tytułu na trzech jego synów w 1857 r.

Genealogia
(osób: 62)

• ANTONI hr. Czarnecki h. Prus III (1821-1886), s. Marcelego i Florentyny Chłapowskiej h. Dryja, ziemianin, właściciel dóbr Czestram-Golejewko, Gogolewo, Sworowo, Chojno Stare i Nowe, Stwolno, Podborowo, Zielonawieś, Wydawa, Lata, Leśny Dom i Olbino w pow. krobskim, oraz Wilkowo Polskie, w pow. kościańskim (Kos.; PTPN); ż. (1848) Aniela hr. Ponińska z Wrześni h. Łodzia (ok. 1830-1878), c. Stanisława, pułkownika wojsk polskich i Anny hr. Sierakowskiej h. Ogończyk; dzieci: Anna, Zofia, Antonina, Jan.

• CELINA hr. Czarnecka h. Prus III (10 X 1826-po 1883), c. Marcelego z Rakowca (Rakowic) i Florentyny Chłapowskiej h. Dryja; m. (16 I 1846 Gogolewo) Adam Wojciech Anzelm hr. Żółtowski z Ujazdu h. Ogończyk (1814-28 III 1880), s. Jana Nepomucena i Józefy Zbijewskiej, ziemianin, polityk, poseł na sejmy berlińskie; komandor papieskiego orderu św. Grzegorza; dał początek gałęzi rodu Żółtowskich tzw. na Ujeździe; właściciel dóbr dóbr Ujazd i Łęki, w pow. kościańskim, Grąblewo, Ptaszkowice (Ptaszkowo) i Słupie w pow. bukowskim; dzieci: Józef, Edward, Konstanty, Helena, Ewa, Celina, Jan – hr. Żółtowscy.

Źródła: Bon. t. 3/287-289; Bork.; Kos. t. 4/68-69; Nies.; Urus. t. 2/370-372; Żych.