Bąk

Bąk h. Zadora, z Wysokiej in. Bąkowej Góry w pow. piotrkowskim i Grotkowic w pow. szczyrzyckim 1389. Linia kasztelanów rozpierskich nazwała się Rozpierskimi. Długosz pisze, że w drugiej połowie XV wieku Jakub Rozpierski h. Zadora jest właścicielem Grotkowic, Henryk właścicielem Grabi pod Straszęczynem, a Emeryk (ma być Henryk) właścicielem Straszęczyna in. Straszęcina.
W 1581 Straszęczyn, Grabiny, Góra Zabawska, Matyczn i Wola Górska należały do tej rodziny.
W woj. podolskim dziedziczyli Kalinę, Derewiany, Kniaże, Kulczejowce i Boryszkowce 1565. W 1621 trzymali konsens królewski na wykupienie wójtostwa we wsi Smolnicy w starostwie przemyskim.
W XVI i XVII w. piastowali urzędy ziemskie w powiatach: kamienieckim i halickim.
W XVII wieku Bąkowie zmienili nazwisko i zaczęli się zwać Bąkami-Lanckorońskimi lub po prostu Lanckorońskimi herbu Zadora.

• ZBIGNIEW z Góry (ok. 1370-433), s. Pakosza, piszący się z (Bąkowej) Góry i Grotkowic, podkomorzy sieradzki 1410, kasztelan rozpierski 1412, przezwany Bąkiem, dziedzic Wysokiej in. Bąkowej Góry.

• ZBIGNIEW Bąk (ok. 1400-p. 1473), s. poprzedniego, kasztelan rozpierski 1454, potem cały rok 1462 kasztelan małogoski; pisał się z Góry, Grotkowic i Rozprza, lub wprost Rozpierski.

• ZBIGNIEW Bąk (ok. 1430-po 1466), s. poprzedniego, kasztelan małogoski 1466.

• ZBIGNIEW Bąk ze Straszęczyna (ok. 1470-po 1536), właściciel kilku wsi w pow. pilznieńskim w latach 1508-1536.

• JAN Bąk (ok. 1600-po 1642), rotmistrz królewski, został 1630 r. podstolim halickim, a następnie 1642 r. z chorążego kasztelanem halickim.

Źródło: Bon. I 139-140.