Bączalski

Bączalski h. Gozdawa (in. Godula, Mozgawa), wzięli nazwisko od wsi Bączal Dolny i Górny w pow. bieckim, par. Bączal Dolny 1426. Aczkolwiek, prawdziwe gniazdo tego rodu to Dalechowice k/ Proszowic w woj. krakowskim 1426-1584. Jak pisze Niesiecki: „Dalechowice gniazdo domu tego: w Podgórzu osiedli, luboć i w Płockiem dziedziczyli...”
Za czasów Paprockiego dziedziczyli na Strzyżowie.

• SEWERYN Bączalski (ok. 1590-po 1631), poeta; pochodził ze średnio zamożnej szlachty, której gniazdem był Bączal k/ Jasła, lecz zamieszkiwał w Dalechowicach k/ Proszowic (PSB).

Źródło: Nies. t.2/40; PSB.


Bączalski h. Prawdzic, z Bączala w powiecie bieckim. Klemens, syn Marcina z Zysnowa, dowiódł 1424 r. swego szlachectwa herbu Prawda. W XV i XVI wieku piastowali urzędy grodzkie w pow. bieckim, ale zamieszkiwali też w pow. pilzneńskim, sanockim i w ziemi przemyskiej. W pow. pilzneńskim w 1536 dziedziczyli wsie Kozłów, Jedlicze, Gbiska, Tropia, Brzezanka i Żyznów. Podpisali z województwem mińskim elekcję Augusta II w 1697.

Źródła: Bon. t.1/136-137.