Batowski

Batowski h. Sas, na Rusi Czerwonej, pisali się z Batowa. 

Udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie 1782 r., w sądzie ziemskim halickim, a w latach 1782—1783, w sądzie ziemskim i grodzkim lwowskim.

Źródła: Bon. I 130-131.

 

Batowski h. Trzy zęby, na Rusi Czerwonej, zapewne z tego samego Batowa, co Sasowie.

Byli właścicielami dóbr Borka w 1753 r. W XVIII wieku piastowali urzędy ziemskie w pow. pilznieńskim.

Podpisali z ziemią chełmską elekcję Augusta II w 1697 r., a z ziemią sandomierską obiór Stanisława Augusta w 1764 r.

W Galicji udowodnili swoje pochodzenie szlacheckie w 1782 r. w sądzie ziemskim lwowskim, oraz jako członkowie Stanów galicyjskich w 1833 r. we Lwowie. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w 1839 i 1842 r.

Genealogia
(osób: 26)

Aleksander hr. Batowski

(1758-1841)

• ALEKSANDER Benedykt hr. Batowski z Batowa h. Trzy zęby (18 III 1758-29 XII 1841), s. Antoniego i Franciszki Paszkowskiej h. Zadora, polityk i dyplomata, szambelan Stanisława Augusta, kawaler maltański, kawaler Orderu św. Stanisława i Legii Honorowej; poseł inflancki 1791 r., komisarz ds. Kurlandii 1792 r.; członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji, poseł na Sejm Czteroletni; rotmistrz wojsk francuskich, następnie od 1807 r. w służbie dyplomatycznej cesarza Napoleona; spędził wiele lat w dyplomacji, używany w ważnych okolicznościach przez cesarza Napoleona, króla saskiego Fryderyka Augusta i cara Aleksandra I; stolnik wielki Księstwa Warszawskiego, wielki łowczy dworu Mikołaja I Romanowa w 1830 r., minister pełnomocny; nadanie tytułu hrabiowskiego otrzymał w Królestwie Kongresowym 1824 r.; ur. Pustków, zm. Preiche bei Thionville koło miasta Metz, Lotaryngia, Francja, lat 83; pozostawił córkę, syna i zięcia (Bon.; PSB t. 1/353; Kur. Warsz.); ż. (1802) Luiza de Walckiers (1784-1825); w aktach także: Louise de Walckiers; dzieci: Dorota, Aleksander.

herb hrabiowski

• TEKLA Batowska z Batowa h. Trzy zęby (ok. 1760-po 1782), c. Antoniego i Franciszki Paszkowskiej h. Zadora; m. (ok. 1780) Gabriel Michał hr. Bobronicz-Jaworski h. Sas (ok. 1740-po 1790), s. Andrzeja i Konstancji Siekierzyńskiej, szambelan Stanisława Augusta, członek Stanów galicyjskich 1782 r.; kawaler Orderu św. Stanisława 1788 r.; otrzymał tytuł baronowski 1779, a tytuł hrabiowski 1782, w Austrii od cesarza Józefa II z odmianą w herbie; dziedzic dóbr Ropczyce, ówczesna Galicja, obecnie miasto powiatowe w woj. podkarpackim; oprócz córki Katarzyny miał jeszcze przybrane dzieci (Bon.; Bork.); 1v. Marianna Załęska (ok. 1750-ok. 1780), miecznikówna czerska; dzieci: 1/ Katarzyna Joanna Gabriela Bobronicz-Jaworska h. Sas (1782-1862).

Źródła: Bon. t. 1/130-131; Bon. t. 17/87-88 (tom Uzupełnień); PSB t. 1/353; Sęcz. II; Urus. t. 1/108-109.