Ustrzycki

Ustrzycki h. Przestrzał, stara rodzina ruska, pochodząca z Marmaroszu w Siedmiogrodzie, nobilitowana w 1482 r. na Węgrzech, osiedlona na Rusi Czerwonej. Pisali się z Unichowa (Unihowa) i Ustrzyk w ziemi sanockiej. Wywodzą się od Unichowskich, a są jednego pochodzenia z Bereżańskimi, Stebnickimi i Terleckimi herbu Przestrzał. Nobilitację i herb Przestrzał miał otrzymać od króla węgierskiego Macieja Korwina w 1482 r. Stefan Jancza z Wanagu czyli Unichowa, za znakomite czyny rycerskie. Syn Stefana – Iwon, przenosi się do Polski i osiada na Rusi Czerwonej z końcem XV wieku. Wnuk tegoż, Paweł od dóbr Ustrzyki, jako pierwszy zaczyna pisać się Ustrzyckim w latach 1550-1560 (Akta grodzkie przemyskie). W XIX wieku dziedziczyli m. in. majątek Czelatycze w pow. jarosławskim. Otrzymali tytuł hrabiowski austriacki 1780 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z tej rodziny: 6 kasztelanów w latach 1683 — 1784.
Genealogia
(osób: 188)

• KLEMENS Ignacy Ustrzycki z Unichowa (1660-1720), s. Macieja i Marianny Brzezińskiej, kasztelan sanocki; kolejno stolnik zakroczymski, podkomorzy sanocki, kasztelan sanocki 1704; właściciel dóbr Rzepnik; w wyniku jego starań Ustrzyki Dolne uzyskały prawa miejsckie 1723 (Bork.; Żych.); 1ż. (1688 Łęki) Franciszka hr. Tarnowska h. Leliwa (ok. 1670-po 1700), c. Kazimierza Karola i Konstancji Teresy Firlej h. Lewart; dzieci: Antoni; 2ż. Marianna Dzierżek h. Nieczuja (ok. 1680-po 1700), chorążanka podolska; dzieci: Jan.

• URSZULA hr. Ustrzycka z Unichowa h. Przestrzał (ok. 1760-1829), c. Bogusława i Konstancji Siemianowskiej, kasztelanka inowłodzka; m. (1781) Rafał Amor hr. Tarnowski h. Leliwa (1741-1803), s. Józefa i Róży Konstancji Dunin-Karwickiej, dziedzic Wasylowa na Ukrainie, marszałek konfederacji barskiej, chorąży halicki, wojewoda sandomierski 1769, generał major wojsk koronnych 1781; właściciel Wasilewszczyzny; dzieci: Władysław, Olimpia, Zofia – hr. Tarnowscy.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/576; Kos. t.1; Nies. t.9/204-207, t.10/466-468.