Jerzmanowski

Jerzmanowski h. Dołęga, dawniej Irzmanowski, rodzina kujawska, ze wsi Jerzmanowo (niegdyś Irzmanowo), w parafii Kłobia, w dawnym pow. brzeskim kujawskim, obecnie pow. Włocławek. 

W 1136 r. wieś ta, nazywana wówczas Hermanowo, jest wymieniona wśród włości arcybiskupów gnieźnieńskich na Kujawach. W 1557 r. we wsi Irzmanowo płaci Piotr Jerzmanowski (Irzmanowski) od 1 łanu, 1 zagrodnika, bez kmieci. Tenże Piotr, według regestrów poborowych z 1557 i 1566 r., właściciel Jerzmanowa i części Strzyg Wielkich i Małych, zapisał 1542 r. dożywocie na Jerzmanowie żonie swej Dorocie ze Wstowskich (Paw.; AGZ Przedecz).

Walerian, rewizor starostwa żyzmorskiego 1635. Franciszek, burgrabia łęczycki, komisarz sejmowy 1768, pisarz grodzki przedecki 1772, poseł woj. łęczyckiego 1775, podstarości łęczycki i chorąży inowłodzki 1784, poseł na Sejm Czteroletni z woj. łęczyckiego 1788, kawaler Orderu św. Stanisława 1791. Urban, regent ziemski i grodzki warszawski 1780. Karol, skarbnik orłowski 1789, wojski mniejszy łęczycki 1790. Rafał, szambelan Stanisława Augusta 1788.

Jerzmanowscy podpisali elekcje 1648 r. z woj. inowrocławskim, 1697 r. z woj. brzeskim kujawskim i 1764 r. z woj. łęczyckim.

Paweł Jan Jerzmanowski, pułkownik wojsk polskich, kawaler Legii Honorowej i orderu Virtuti Militari otrzymał w 1813 r. tytuł barona Cesarstawa Francuskiego od cesarza Napoleona, na co potwierdzenie w Królestwie Kongresowym 1824 r., lecz tytuł ten wygasł wraz ze śmiercią nadanego w 1862 r.

Jerzmanowscy herbu Dołęga udowodnili swoje pochodzenie szlacheckie 1789 r. w Wydziale Stanów we Lwowie. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Genealogia
(osób: 78)

 

• ELIZA Jerzmanowska h. Dołęga (ok. 1800-po 1845), c. Wiktora i Teresy Rafałowicz (MK Warszawa: ASC Cyrkuł I); m. (5 V 1825 Warszawa) Piotr August Valentin d’Hauterive h. wł. (1789-28 I 1845), s. Piotra Dawida i Marii Serre, pułkownik wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich 1812-1813, powstania listopadowego 1830-1831, kawaler Legii Honorowej; w wojsku od 1809, oficer wojsk Ks. Warszawskiego od 1812, kapitan gwardii grenadierów, następnie oficer wojsk Królestwa Polskiego w stopniu majora, odznaczony znakiem honorowym za 15 lat służby oficerskiej, po 20 latach służby „osiadł w wiejskim zaciszu”; w powstaniu listopadowym oficer 6 pułku piechoty liniowej, adiutant gen. St. Potockiego, awansowany do stopnia podpułkownika, odznaczony krzyżem złotym orderu Virtuti Militari 3 VI 1831; dziedzic dóbr Słupno, parafia Kobyłka, ówczesny pow. Stanisławów, obecnie pow. Wołomin, woj. mazowieckie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1843 r. z herbem własnym tj. d’Hauterive; ur. Warszawa, zm. Słupno, parafia Kobyłka, lat 56 (Szl. Król.; Sęcz.; MK Kobyłka; Kur. Warsz. 48/1845; Wikipedia); ślub w Warszawie (MK Warszawa: ASC Cyrkuł I); dzieci: Zofia, Leon, Elżbieta – Valentin d’Hauterive.

gen. Paweł Jan bar. Jerzmanowski
(1779-1862)

 

• FELIKS Roch Jacek Dołęga-Jerzmanowski h. Dołęga (15 VIII 1792-1857), s. Józefa i Tekli Targowskiej, kapitan armii Królestwa Polskiego 1830, naczelnik powiatu sieradzkiego 1859; ur. Andrychowice, pow. Myślenice; ż. (ok. 1820) Anna Marianna Turska h. Rogala (2 VIII 1795-25 IX 1876), c. Gabriela i Anny Bąkowskiej; ur. Gosławice, par. Dmenin, obecnie woj. łódzkie, chrz. 1796, zm. Warszawa, lat 81, poch. Cm. Powązkowski, kw. 3 (Nejm.; MK Dmenin); dzieci: Aleksander, Emilian, Szymon, Gabriela.

 

Źródła: Bon. t. 9/22-24; Kos. t. 1; Nejm.; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 6/66-68; Wikipedia: 1, 2.