Niemyski

Niemyski h. Jastrzębiec odm. (in. Białynia odm.), właściwie Niemyjski, rodzina podlaska, licznie rozrodzona, pisali się „z Niemyja” (Niemyju). Niektórzy przenieśli się na Litwę i do Małopolski.

Wyszli z Mazowsza, gdzie jest wieś Niemyje, w parafii Grudusk, pow. Ciechanów. Przeniósłszy się na Podlasie założyli i tam wieś tej nazwy, w ziemi drohickiej, w pow. bielskim, gm. Skórzec, obecnie pow. Siedlce. Z czasem wieś ta zamieniła się w okolicę szlachecką, na którą składały się Niemyje-Jarmonty, N.-Siudy, N.-Skłody, N. Stare i N. Zębki.

Andrzej, Jan, Maciej, Paweł i Stanisław przeprowadzili 1540 r. działy dóbr Niemyje. Stanisław, syn Wojciecha, 1581 r. Andrzej, Jan, Stanisław, Szymon i Wojciech, dziedzice dóbr Niemyje 1582 r. Wśród dziedziców Niemyi napotykamy także szlachtę innych herbów. Jan i Stanisław z Niemyi świadczyli 1552 r. za bratem rodzonym Piotrem, synem Wita, z herbu Ogończyk (Ks. Ziems. Drohickie).

Szymon, dziedzic części wsi Niemyje, burgrabia drohicki 1621 r. Jakub, komornik ziemski drohicki, a syn jego Andrzej, elektor 1669 r. z ziemi drohickiej. Jan, elektor 1669 r. z ziemi drohickiej, a 1674 r. z woj. podlaskiego. Aleksander, dziedzic na Chechłowie, burgrabia drohicki 1663 r., elektor 1669 r. z ziemi drohickiej, a 1674 r. z woj. podlaskiego, następnie skarbnik drohicki. Mikołaj, elektora 1674 r. z woj. podlaskiego. Mikołaj, komornik graniczny mielnicki 1699 r. Kazimierz, elektor 1674 r. z woj. podlaskiego, skarbnik drohicki 1699 r.

Wojciech Kazimierz, dziedzic dóbr Sucha Wola, elektor 1669 r. z ziemi drohickiej, wojski mielnicki 1671 r., podpisał elekcję 1674 r. z ziemią mielnicką, a jako wojski mielnicki i pisarz grodzki lubelski, 1674 r. z woj. podlaskim; cześnik drohicki i sędzia grodzki lubelski 1690 roku, stolnik podlaski i podstarosta lubelski 1691 r, ostatnio podsędek lubelski 1692 r. Leopold, subdelegat grodzki drohicki 1725 r., podczaszy 1732 r., pisarz ziemski krakowski 1738 r., podsędek 1755 r. drohicki, ostatnio 1765 r. chorąży podlaski 1765 r.

Niemyscy byli także elektorami z ziemi nurskiej, woj. sandomierskiego i z woj. brzeskiego litewskiego. Jedna ich gałąź otrzymała austriacki tytuł baronowski w Galicji 1783 r. Maciej, podczaszy drohicki 1758 r., następnie członek Stanów galicyjskich, został 1783 r. baronem galicyjskim; był żonaty z Apolonią Pietruską, 2v. Strzyżowską.

Herb — na tarczy w polu błękitnym podkowa złota na dół, w niej strzała żeleźcem w górę, rozdarta z pióropuszem z każdej strony; w koronie nad hełmem jastrząb z podkową i strzałą w prawej szponie jak na tarczy, w prawo (odmiana w Królestwie). Gałąź galicyjska, kładzie w podkowie złotej krzyż złoty, a nad nim strzałę rozdartą, a w koronie pięć piór strusich, środkowe złote, obok dwa błękitne, a boczne srebrne. 

Genealogia
(osób: 63)

herb Niemyski (baron)

• ADAM Niemyski h. Jastrzębiec odm. (ok. 1815-po 1841), s. Floriana i Tekli Marynowskiej h. Niezgoda (Urus.; MK Zbyszyce); ż. (21 II 1841 Zbyszyce) Justyna Lanckorońska h. Zadora (ok. 1819-po 1841), c. Teodora i Józefy Stadnickiej h. Szreniawa odm.; ślub w parafii Zbyszyce, pow. Nowy Sącz, miejscowość: Zbyszyce, dom nr 1, uwagi: on kawaler lat 26, ona panna lat 22 (MK Zbyszyce).

• TERESA Walentyna Niemyska Jastrzębiec odm. (ok. 1827-po 1866), c. Floriana i Tekli Marynowskiej h. Niezgoda (Urus.; MK Zbyszyce); 1m. Mikołaj Dunikowski h. Abdank (ok. 1820-ok. 1865); 2m. (10 I 1866 Kraków) Józef Kamiński (ok. 1820-po 1866), s. Andrzeja i Elżbieta Śmigielska, urzędnik wojskowy 1866 r.; ślub w parafii Mariackiej, w Krakowie, uwagi: ona wdowa (MK Kraków: WNMP: Mariacki).

Źródła: Bork. Spis 277; Kos. t. 1; Nejm.; Nies.; SGKP t. 7/100, t. 15 cz. 2/380; Urus. t. 12/112-113; Wikipedia: 1; T. Gajl, Herbarz polski online.