Biechowski

Biechowski h. Drużyna (in. Białąga, Białęga, tj. Szreniawa bez krzyża), z Biechowa w powiecie wiślickim. Długosz, a za nim późniejsi heraldycy, przypisali Biechowskim zamieszkującym województwa sandomierskie i krakowskie, herb Ogończyk, tymczasem zapiska sądowa radomska
z 1473 r. przekonuje, że dziedzice Biechowa z powiatu wiślickiego, należeli do zawołania Białągi. Dziedziczyli na tym Biechowie jeszcze pod koniec XVI w., a posiadali ponadto w zastaw wsie Pławy i Pławską Wolę (1490), starostwo ratneńskie (1496), dziedziczne Owczary i Latanice (1508), Dymlin, Dzietrzychowice i Przybysławice w powiecie wiślickim (1508), Świniary (1579), Siedliska (1581). Piastowali urzędy ziemskie w woj. sandomierskim i krakowskim w XVI i XVII w. Podpisali z województwem sandomierskim elekcję Jana Kazimierza w 1648 r.

Źródła: Bon. t.1/199-200.


z Biechowa h. Doliwa, rodzina wielkopolska, do wielkiego znaczenia doszli w XIV stuleciu. Mikołaj, 1334 r. wojewoda poznański, generał wielkopolski, a następnie wojewoda kaliski. Synowie jego: Mikołaj, kanonik gnieźnieński, i Janusz, kasztelan biechowski 1355 r. Maciej Kot i Janusz Furman z Biechowa i Dębna, kasztelan rogoziński, bracia, w 1397 r.

Źródła: Bon. t.1/199.