Berent

Berent h. Kościesza, zostali wylegitymowani w Cesarstwie w 1850 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. 

Źródło: Urus. t. 1/138. 

Berent h. Puchała, wg Uruskiego, w II połowie XVII stulecia piastowali urzędy ziemskie w pow. nowogrodzkim siewierskim (myli się jednak, bo byli to Berensowie h. własnego).

Berentowie wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w 1856 i 1859.

• ANTONI Berent h. Puchała (ok. 1790-po 1826), s. Łukasza i Józefy Krasuskiej; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1859 r. z herbem Puchała, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; wylegitymował się, jako wnuk (!) Jana, miecznika nowogrodzkiego 1688 r. (Sęcz. II); według akt Heroldii Królestwa Polskiego, spisanych przez Bonieckiego, ten Antoni miał być synem Wilhelma, a wnukiem żyjącego w połowie XVIII wieku Andrzeja Berenta; nie potwierdzają tego akta metrykalne (Bon.; MK Radzyń); ż. (27 XI 1820 Radzyń Podlaski) Franciszka Łaska (ok. 1800-po 1826), c. Ignacego i Salomei Krasuskiej; ślub w parafii Radzyń Podlaski, miejscowość: Radzyń Podlaski (MK Radzyń); dzieci: Czesław.

Źródła: Bon. t. 1/166; Urus. t. 1/138. 

Berent h. Taczała, w Wielkopolsce, właściciele Ninkowa w woj. poznańskim w 1764. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w 1839.  

Źródła: Bon. t. 1/166; Urus. t. 1/138.

Berent. Maciej, mieszczanin gdański, został zaliczony w poczet sług królewskich 1633.  

Źródło: Bon. t. 1/166.