Błocki

Błocki h. Leliwa, vel Śnieżko-Błocki, według Bonieckiego, mieli wziąć nazwisko od wsi Błocko, w dawnym pow. kościańskim. 

Piotr z Błocka występuje w sądzie w Kościanie 1393 r. (Leksz.). Wojciech, właściciel Błocka 1580 r. (Paw.). Dworzaczek powątpiewa, czy wszyscy dziedzice Błocka należą do herbu Leliwa. 

Z kolei Krzepela wyprowadza Błockich ze wsi Błoto, w pow. chełmińskim, w parafii Starogród, gdzie mieli być w czasach Paprockiego (1574). Podaje także, iż używali przydomku „Śmieszko”, co by wskazywało na wspólne pochodzenie z zamieszkałymi na Litwie Śnieszko albo Śnieżko-Błockimi. „Dzielność Walentego Błockiego chwali Paprocki o herb. fol. 338. którą w komitywie inszego towarzystwa Tatarów nad wsią Trecinkami pobił w roku 1574” (Nies.).

Na Litwie posiadali Błoccy majątek Błota, w parafii Kobryń, i inne majątki m.in. w pow. owruckim 1680 r., i w woj. nowogrodzkim 1764 r. Hrehory i Jarosz (inaczej Hieronim) Śnieszko-Błoccy, ziemianie województwa brzeskiego-litewskiego 1631 r. (Gr. Brzes.). Błoccy podpisali elekcję Augusta II 1697 r. z woj. podolskim i brzeskim-litewskim, jak również manifest szlachty litewskiej 1763 r. Byli także w woj. kijowskim.

Andrzej Błocki, kanonik łucki 1658 r. (Zap. Lub.). Jan, towarzysz pancerny, żonaty z Anną z Meleniewskich, wziął za nią część wsi Melenia w pow. owruckim 1680 r. Ignacy Śnieżko-Błocki, rotmistrz województwa brzeskiego litewskiego 1788 r. Mikołaj Błocki (zm. 1851), kanonik katedralny w Sejnach 1829 r., archidiakon i sufragan augustowski 1847 r., biskup nominat kujawski 1850 r.

Błoccy herbu Leliwa wylegitymowali się ze szlachectwa 1816 r., przed deputacją wywodową wileńską, a także 1817 r. w ówczesnej guberni kijowskiej.

Genealogia
(osób: 67)

• KONSTANCJA Śnieżko-Błocka h. Leliwa (ok. 1900-po 1922), c. Marcina Wiktora i Jadwigi Przyłuskiej; zamieszkała 1922 r. we wsi Chotynia, pow. Garwolin; ur. Nieśwież, pow. Łuck (MK Gończyce); m. (1922 Gończyce) Adam Jerzy Wacław Smolak (ok. 1898-po 1922), s. Edwarda i Emilii Gębarowicz, podporucznik 7 batalionu jazdy taborowej, odbywający służbę wojskową w Poznaniu; ur. Przeworsk; ślub w parafii Gończyce, pow. Garwolin, uwagi: on kawaler lat 24, ona panna lat 22 (MK Gończyce).

• KONSTANTY Eliasz Śnieszko-Błocki h. Leliwa (ok. 1852-po 1895), s. Wincentego i Konstancji Wygonowskiej, porucznik gwardii armii carskiej w Warszawie 1876 r.; ur. w majątku rodzinnym Dołbizna, w pow. brzeskim, gm. Wierzchowicze, w ówczesnej guberni grodzieńskiej (MK Warszawa: św. Krzyż; SGKP t. 15 cz. 1/425); w aktach także: K. Błocki, w podpisie: K. Śnieszko; 1ż. (1876 Warszawa) Maria Gabriela Stefania Korwin-Piotrowska h. Ślepowron (ok. 1857-ok. 1895), c. Wincentego Kazimierza Jana i Józefy Karskiej; w podpisie Gabriela Piotrowska; ślub w parafii św. Krzyża, w Warszawie, uwagi: on kawaler lat 24, ona panna lat 19 (MK Warszawa: św. Krzyż); 2ż. (1895 Warszawa) Anna Sadowska (ok. 1870-po 1895), c. Maksymiliana i Klotyldy Jareckiej; ślub w parafii św. Aleksandra, w Warszawie (MK Warszawa: św. Aleksander).

Źródła: Bon. t. 1/289-290; Bon. t. 17/187-188 (tom Uzupełnień); Bork. Spis 25; Dw. Teki (Monografie); Krzep. Pom. t. 1/5; Nies. t. 1/169; SGKP t. 1/252; Urus. t. 1/236.