Bolanowski

Bolanowski h. Korczak, rodzina czerwonoruska, gałąź rodziny Boratyńskich, pisali się „z Bolanowic”. Ich gniazdem są dobra Bolanowice, w ziemi przemyskiej, w parafii Pnikut, za I Rzeczypospolitej w pow. przemyskim, za II-iej w pow. mościskim. 

Dymitr, najstarszy syn Wołczka z Boratyna, podsędka ziemskiego przemyskiego, dzieląc się w 1447 r. z braćmi dobrami ojczystymi, otrzymał Bolanowice, Stobno, Stobienko, Korysławice i Dobaniowice, i dał początek Bolanowskim. 

Prawdopodobnie rodzina zubożała do tego stopnia, że nie występują w herbarzach po roku 1710. W XIX wieku wciąż zamieszkują głównie na Podkarpaciu, niedaleko od swego gniazda rodowego – w aktach metrykalnych zapisywani bez oznak i przymiotników szlacheckich.

Niesiecki przypisuje Bolanowskim herb Lubicz, a za nim czyni to Uruski.

Genealogia
(osób: 57)

• ELŻBIETA Bolanowska z Bolanowic h. Korczak (ok. 1470-po 1510), c. Michała i Elżbiety Derszniak (Bon.); m. (1492) Gotard Krukienicki z Krukienic h. Korczak (ok. 1465-po 1510); dzieci: Katarzyna Krukienicka (ok. 1510-po 1530).

• MIKOŁAJ Bolanowski z Bolanowic h. Korczak (ok. 1470-po 1510), s. Michała i Elżbiety Derszniak, dziedzic dóbr Złoczkowice, w pow. przemyskim; zwany też Złoczkowski „Szłoczkowski”; wspólnie z bratem sprzedali Złoczkowice 1500 r. Janowi z Boratyna i Andrzejowi Gdaszyckiemu (Bon.); ż. (1497) Zofia Zarszyńska ze Smolic (ok. 1480-po 1510), sędzianka sanocka.

Źródła: Bork. Sp. 29; Bon. t. 1/373, uzup. 240; Nies. t. 2/219; SGKP t. 1/296, t. 15 cz.1/190; Urus. t. 1/300.