Wierzbicki

Wierzbicki h. Gryf, ze wsi Wierzbica i Wólka (Wola) Wierzbicka, w województwie lubelskim, powiecie janowskim, gminie Urzędów, parafii Boby. Wólka Wierzbicka należała do nich przez cztery wieki, do 1841 r., kiedy to nabył ją Zembrzuski.
W 1846 r. przy uładaniu tabel prestacyjnych, nosiła nazwę Moniaki (SGKP). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1788 r., a w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 30)

• GERTRUDA Józefa Wierzbicka h. Gryf (24 III 1775-24 IX 1837), c. Jacka i Justyny Hadziewicz; zamieszkała Wierzchowiska, parafia Modliborzyce, pow. Janów Lubelski; ur. Wrzawy, zm. Wierzchowiska, lat 62 (MK Modliborzyce); m. (ok. 1795) Wojciech Wierciński, Wiercieński h. Ślepowron (1743-1829), dziedzic dóbr Wierzchowiska, parafia Modliborzyce; w aktach także: Wiercieński; dzieci: m. in. Antonina Wiktoria Alojza (1801-1877), mąż: Jan Nepomucen Bonifacy Łempicki h. Junosza (1790-1862), pułkownik wojsk polskich; Marianna (1802-1880), mąż: Adam Jawornicki h. Gozdawa (1784-1838); Walentyna (1806-1851), 1v. Ewaryst Jasieński h. Dołęga (ok. 1800-1831), 2v. Augustyn Jasieński h. Dołęga (1807-1854) – Wiercińskie. 

• KAZIMIERZ Antoni Wierzbicki h. Gryf (11 VI 1816-po 1851), s. Franciszka i Katarzyny Piotrowskiej, urzędnik, kancelista sądu pokoju okręgu sandomier-skiego 1851; zamieszkały Sandomierz; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Gryf, zapisany do ksiąg szlachty guberni radomskiej, oddział sandomierski; prawnuk Antoniego, burgrabiego liwskiego 1759; inni potomkowie Antoniego wylegitymowali się z herbem Jastrzębiec (Szl. Król.; Sęcz.); ur. prawd. Chwałki, parafia i powiat Sandomierz (MK Sandomierz: św. Paweł); ż. (1842 Sandomierz) Anna Strużyńska (ok. 1820-po 1850); ślub w parafii NMP – Katedra (MK Sandomierz: NMP); dzieci: Józef, Stanisław, Roch.

Źródła: Bork. Sp. 493; Sęcz.; SGKP t. 6/660, t. 13/392; Szl. Król.; Żern. t. 2/506.


Wierzbicki h. Nieczuja (odm.) (in. Ostrzew), w Małopolsce, w ziemi dobrzyńskiej i chełmskiej. Pisali się z Wierzbia i z Wierzbicka (Wirzbiczka). Ich gniazdem rodzinnym ma być podobno Wierzbick w ziemi dobrzyńskiej, w parafii Karnków, pow. Lipno. Mikołaj z Wierzbicka Wierzbicki, kasztelan dobrzyński, podpisał pokój brzeski oraz konstytucje króla Kazimierza III o żupach. Eufemia, żona Andrzeja ks. Wiśniowieckiego, wojewody wołyńskiego. (Nies.). Niesiecki zalicza do nich Dersława, podsędka chełmskiego 1525 r., chociaż ten pisał się z Wierzbicy. Inny Wierzbicki był sędzią ziemskim chełmskim. Stanisław, cześnik bełski 1674. Nie wiadomo, czy wszyscy należą do jednej rodziny. Wierzbiccy herbu Nieczuja uzyskali potwierdzenie szlachectwa w Galicji, w pow. halickim 1782, oraz 1822 we Lwowie, zaś w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Podczas legitymacji szlacheckich w XIX wieku, niektórzy z nich wywiedli się od Jakuba Władysława, komornika brzeskiego litewskiego i elektora w 1674 r., którego Niesiecki zaliczył do Radwanów. Z tej rodziny: 1 kasztelan 1433 — 1447. 
Tego samego nazwiska i herbu Nieczuja używała także rodzina kozacka na Ukrainie, nobilitowana w 1707 r.
Genealogia
(osób: 55)

• ANTONI Stefan Wierzbicki h. Nieczuja (2 VIII 1791-21 III 1847), s. Józefa i Wiktorii Romiszewskiej (Remiszewskiej), dziedzic dóbr Suchodoły in. Suchodół, parafia Fajsławice, pow. Krasnystaw; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1845 r. z herbem Nieczuja, zapisany do ksiąg szlachty gub. lubelskiej; ur. Dzierżkowice, chrz. 11 IX 1791, zm. Chwałowice, poch. Pniów (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (ok. 1820) Teresa Błażowska (10 V 1794-14 IX 1861); ur. Brzeżany, zm. Kraków; dzieci: Tekla, Antonina.

• TEKLA Zofia Karolina Wierzbicka h. Nieczuja (22 IX 1825-19 VIII 1900), c. Antoniego i Teresy Błażowskiej; ur. Suchodoły, parafia Fajsławice, pow. Krasnystaw, zm. Zbydniów; m. (15 V 1847 Lwów) Bogusław Horodyński h. Korczak (1802-1866), powstaniec, spiskowiec; ślub w kościele Bernardynów (MK Lwów: OO. Bernardyni); dzieci: m. in. Bogusław Onufry (1850-1896), Zbigniew Leon (1851-1930), Onufry Roman (1860-1924) – Horodyńscy.

Źródła: Bork. Sp. 493; Kos. t. 1; Nies. t.9/313; Sęcz.; Stup. t.3/179; Szl. Gal.; Szl. Król.; Żern. t. 2/506.


Wierzbicki h. Radwan, wywodzą się zapewne z Mazowsza lub Podlasia. Jan Wierzbicki, poborca ziemi łomżyńskiej 1580 r. (Vol. Leg.). Niektórzy osiedli na Litwie. Niesiecki, cytując Starowolskiego, pisze o Piotrze Wierzbickim z powiatu drohickiego, który wysłany do Niemiec na pomoc „za Ferdynandem Cesarzem wojując przeciwko dyssydentom poległ na placu 1621 r. leży w Piotrkowie”. Jakub Władysław, komornik brześciański, tj. brzeski litewski, i Paweł, podpisali elekcję 1674 r. z woj. brześciańskim (Nies.). Z nich: 2 biskupów 1550 — 1588.
 
• NATALIA Marianna Helena Wierzbicka h. Radwan, voto Mińska (1843-26 XII 1909), c. Stanisława i Ludwiki Kobylskiej; czasem w aktach: Marianna Helena; zamieszkała p. 1864 r. Jabłonna, diecezja podlaska; po ślubie mieszkała we wsi Dębe, parafia Latowicz, pow. Mińsk Maz. 1870-1875; ur. Lisowo k. Drohiczyna, pow. bielski, zm. Kalinów (u córki Stanisławy), parafia Sąspów, pow. Kraków, lat 66, wdowa (MK Sąspów); m. (6 VII 1864 Warszawa) Stanisław Mateusz Zachary Miński (ok. 1840-p. 1909), s. Antoniego i Ludwiki Wójtowicz; ur. Warszawa; ślub w parafii św. Aleksandra, uwagi: on kawaler lat 23, ona panna lat 21, świadkowie: Józef Wieczorkowski, senator lat 60, Gracjan Kobylski, obywatel ziemski, wuj nowozaślubionej lat 39 (MK Warszawa św. Aleksander); dzieci: Zygmunt Lucjan Gracjan (ur. 18 XII 1867 Dębe), chrz. 1871 (MK Latowicz); Czesława Honorata Marianna (ur. 12 I 1872 Dębe), Martyna (ur. 17 IV 1873 Dębe), Stanisława (ur. 19 IV 1875 Dębe), mąż: (20 I 1903 Sąspów) Kazimierz Antoni Wojciechowski (ok. 1870-po 1903), s. Teofila i Marii Zagórskiej, ślub w parafii Sąspów, miejscowości: Kołupsk i Latowicz (MK Sąspów) – Mińscy.

• STANISŁAW Michał Wierzbicki h. Radwan (1808-9 VIII 1876), s. Jana i Eleonory Urbańskiej, obywatel ziemski, dziedzic dóbr Lisowo k. Drohiczyna, pow. bielski; ur. Lisowo k. Drohiczyna, zm. Dębe Małe, lat 68 (MK Drohiczyn); ż. (1832 Sarnaki) Ludwika Kobylska (ok. 1810-po 1864), c. Michała i Magdaleny Radziszewskiej; ślub w parafii Sarnaki, obecnie pow. Łosice, woj. mazowieckie (MK Sarnaki); dzieci: Józefina, Natalia.

Źródła: Bork. Sp. 493; Kos. t. 1; Nies. t. 9/313; Stup. t. 3/179; Vol. Leg. t. 2/203; Żern. t. 2/506.