de Verny

de Verny h. własnego, vel de Verny d'Abbeville, Werni, rodzina wicehrabiowska francuska, indygenowana w Rzeczypospolitej w 1791 r. 

Tytuł wicehrabiowski przyznany jej został w Królestwie Polskim 1820 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. 

• LEOPOLD hr. de Verny (ok. 1780-po 1830); ż. (19 IV 1809 Dąbrówka Nagórna) Marianna Mikułowska z Mikułowic h. Drzewica (ok. 1790-po 1830), c. Ignacego i 2ż. Julianny Dunin-Wąsowicz h. Łabędź; ur. Dąbrówka Nagórna, parafia Cerekiew, pow. Radom, obecnie woj. mazowieckie; ślub w parafii Cerekiew (MK Cerekiew, MK Mszczonów); dzieci: Aleksander, Emilia, Lucyna.

• LUCYNA Teresa Jadwiga hr. de Verny (ok. 1830-po 1855), c. Leopolda i Marianny Mikułowskiej; ur. prawd. Mszczonów, obecnie pow. Żyrardów, woj. mazowieckie (MK Mszczonów); m. (1851 Jeziórka) Wojciech Rożecki (ok. 1820-po 1855), s. Augustyna i Józefy Malinowskiej, właściciel dóbr ziemskich we wsi Jeziórka, pow. Grójec; ślub w parafii Jeziórka, pow. Grójec (MK Jeziórka); dzieci: Aurelia Maria (ur. 1852 Jeziórka), i zapewne ta sama Aurelia Maria Lucyna, chrz. 1854; Zofia Julia (ur. 1855 Jeziórka) – Rożeckie. 

Źródła: Kos. t. 1; Szl. Król.; Żern. t. 2/496.